“Πώς μπορώ να σώσω την ψυχή μου;”

Τι να πει κάποιος σε έναν άνθρωπο που ρωτάει:

“Πώς μπορώ να σώσω την ψυχή μου;”

Αυτό: Μετανόει, και ενισχυμένος με τη δύναμη της χάριτος των αγίων Μυστηρίων, προχώρα την οδό των εντολών του Θεού, υπό την καθοδήγηση που η Αγία Εκκλησία σού δίνει μέσω της θεόσδοτης ιεροσύνης.
Όλο αυτό πρέπει να γίνει μέσα σε ένα πνεύμα ειλικρινούς πίστης που δεν κρατά καμία επιφύλαξη.

- Δεν καταλαβαίνεις εσύ που τη λες την ευχή, αλλά καταλαβαίνει ο διάβολος και καίγεται.

Διάλογος ενός υποτακτικού με τον γέροντά του, (του πατέρα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη):

-Γέροντα, λέω την ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με», αλλά δεν καταλαβαίνω τίποτα.

-Δεν καταλαβαίνεις εσύ που τη λες την ευχή, αλλά καταλαβαίνει ο διάβολος και καίγεται, και φεύγει.

Ε, καλά παιδί μου, θέλεις να δείς θαύμα, από την ευχή, απ’ την προσευχή;

-Και βεβαίως θέλω!

-Καλά, του λέει, θα προσευχηθώ στον Θεό να σού δείξει ένα θαύμα να καταλάβεις πόση δύναμη έχει η ευχή. Αυτό το «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με» που στην οποίαν ευχή αναφέρονται όλα τα πατερικά μας βιβλία∙ και ειδικότερα βέβαια η Φιλοκαλία.

Η ομορφιά της σιωπής

Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα

Η σιωπή συντροφεύει τις μεγάλες ώρες των αγίων, τις ιερές ώρες της περισυλλογής, της αυτοσυγκέντρωσης, της αυτομεμψίας, της μελέτης, της προσευχής. Η σιωπή καλύπτει την έρευνα, την αγρυπνία, την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα. Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου, του αναγκεμένου, του δυστυχισμένου. Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα, οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις, οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις, η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας. Έτσι έχουμε τη σημαντική σιωπή του αγίου, την κορυφαία σιωπή του σοφού, την υπομονετική σιωπή του ήρωα, την ακριβή σιωπή του υπομονετικού κι επίμονου, την ευαγγελική σιωπή του αυτοθυσιαζόμενου.

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Τρίτη 29/11/2016 ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιθ΄ 45 - 48):

45 Καὶ εἰσελθὼν εἰς τὸ ἱε­ρὸν ἤρξατο ἐκβάλλειν τοὺς πωλοῦντας ἐν αὐτῷ καὶ ἀ­­­γοράζοντας 46 λέγων αὐτοῖς· γέγραπται ὅτι ὁ οἶκός μου οἶκος προσευχῆς ἐστιν· ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον λῃστῶν. 47 Καὶ ἦν διδάσκων τὸ καθ᾿ ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ· οἱ δὲ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμμα­τεῖς ἐζήτουν αὐτὸν ἀπο­λέ­σαι καὶ οἱ πρῶτοι τοῦ λαοῦ, 48 καὶ οὐχ εὕρισκον τὸ τί ποιήσουσιν· ὁ λαὸς γὰρ ἅπας ἐξεκρέματο αὐτοῦ 

ἀ­­­­κούων.

Γιατί προσπαθούμε, κουραζόμαστε και ζούμε;

«Η αμοιβή δεν δίδεται εις τον άνθρωπον δια την εργασίαν της αρετής, αλλά δια την ταπείνωσιν αυτού». 

Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος ξεκάθαρα αναφέρει ότι ο άνθρωπος ασκείται όχι για να αμειφθεί λόγο των πνευματικών κατορθωμάτων των οποίων έπραξε αλλά η αμοιβή του, δηλαδή η έλξης της Χάριτος θα πραγματωθεί λόγο της ταπείνωσης η οποία καλλιεργείται δια της ασκήσεως.

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι η ασκητική ζωή που μας προτείνει η Εκκλησία, δεν είναι μία ζωή κανόνων, στερήσεων, «πρέπει», ώστε να είμαστε αρεστοί στον Θεό.

Ο Θεός μας αγαπά ακόμα και στην αμαρτία μας. Η αγάπη του Θεού δεν εκπίπτει. Όμως για να νιώσουμε αυτήν την αγάπη του Θεού στην ζωή μας θα πρέπει εμείς να διαμορφώσουμε την ύπαρξή μας έτσι ώστε η Χάρις να γίνεται αποδεκτή, να βρει χώρο μέσα μας να ενεργήσει ώστε ο Θεός να γίνεται αντιληπτός και «κατανοητός» όχι νοησιαρχικά αλλά βιωματικά.

Διάβολος: Άστο γι’ αύριο!

Ο διάβολος κάποτε κάλεσε όλους τους δαίμονες και ζήτησε από τον καθένα να του προτείνει ένα σχέδιο που θα είναι ιδιαίτερα καταστρεπτικό για τους ανθρώπους.

Οι δαίμονες πρότειναν ο καθένας το δικό του σχέδιο, αλλά στο τέλος ο διάβολος επαίνεσε εκείνον που πρότεινε την αναβολή. «Εγώ, είπε, θα λέω σ’ όλους τους Χριστιανούς πως όλα όσα τους λέει η Εκκλησία είναι ορθά και αληθινά, αλλά δεν είναι ανάγκη από τώρα να τα εφαρμόζουν! Τώρα μπορούν να ζούν όπως θέλουν και να ασχοληθούν αργότερα με την σωτηρία της ψυχής τους».

«Οἱ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον»

 Μελετώντας τοὺς Ψαλμοὺς διακρίνει κανεὶς σπουδαῖες ἀλήθειες γιὰ τὴ ζωή μας.

Στὸν 33ο Ψαλμὸ διαβάζουμε τὰ ἑξῆς: «πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ». Πλούσιοι κατάντησαν στὴ φτώχεια καὶ πείνασαν, ὅσοι ὅμως ζήτησαν μὲ πόθο τὸν Κύριο καὶ στήριξαν σ’ Αὐτὸν τίς ἐλπίδες τους, δὲν θὰ στερηθοῦν κανένα ἀγαθό.

Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Ψαλμωδοῦ χρησιμοποιεῖ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία στοὺς ὕμνους της γιὰ νὰ μᾶς θυμίζει τὴ σπουδαία αὐτὴ ἀλήθεια: ὅτι «ὁ πλοῦτος εὔ­κολα ἀλλάζει κυρίους», ὅπως γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος, «καὶ κατὰ κάποιον τρόπο σὰν κύμα μεταφέρεται συνήθως ἀπὸ τὴ βία τῶν ἀνέμων ἄλλοτε πρὸς τὸ ἕνα μέρος καὶ ἄλλοτε πρὸς τὸ ἄλλο» (ΕΠΕ 5, 224).

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Δευτέρα 28/11/2016 ια΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιθ΄ 37 - 44):

37 ἐγγίζοντος δὲ αὐτοῦ ἤ­­­­δη πρὸς τῇ καταβάσει τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν ἤρξατο ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν μαθη­τῶν χαίροντες αἰνεῖν τὸν Θε­ὸν φωνῇ μεγάλῃ περὶ πα­σῶν ὧν εἶδον δυνάμεων 38 λέγοντες· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος βασιλεὺς ἐν ὀνόματι Κυρίου· εἰρήνη ἐν οὐρανῷ καὶ δόξα ἐν ὑψί­στοις. 39 καί τινες τῶν Φαρισαίων ἀπὸ τοῦ ὄχλου εἶπον πρὸς αὐτόν· διδάσκαλε, ἐ­­πι­­τίμησον τοῖς μαθηταῖς σου. 40 καὶ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐ­τοῖς· λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν οὗ­­τοι σιωπήσωσιν, οἱ λίθοι κεκράξονται. 41 καὶ ὡς ἤγγισεν, ἰδὼν τὴν πόλιν ἔκλαυσεν ἐπ᾿ αὐτῇ, λέγων 42 ὅτι εἰ ἔγνως καὶ σύ, καί γε ἐν τῇ ἡμέρᾳ σου ταύτῃ, τὰ πρὸς εἰρήνην σου! νῦν δὲ ἐκρύβη ἀπὸ ὀφθαλμῶν σου· 43 ὅτι ἥξουσιν ἡμέραι ἐπὶ σὲ καὶ περιβαλοῦσιν οἱ ἐχθροί σου χάρακά σοι καὶ περικυκλώ­σουσί σε καὶ συνέξουσί σε πάντοθεν, 44 καὶ ἐδαφιοῦσί σε καὶ τὰ τέκνα σου ἐν σοί, καὶ οὐκ ἀφήσουσιν ἐν σοὶ λίθον ἐπὶ λίθῳ, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἔγνως τὸν καιρὸν τῆς ἐπισκοπῆς σου.

Η αντιμετώπιση της συκοφαντίας(Αγ.Μαξίμου του Ομολογητού)

Μικρή γεύση από την ασκητική εμπειρία του αγίου Μάξιμου του Ομολογητή, σχετικά με την αντιμετώπιση της συκοφαντίας και του συκοφάντη, με την καθαρότητα της ψυχής που έγκειται στην εφαρμογή των λόγων του Κυρίου, σχετικά με την αληθινή φιλία και την περίθαλψη. Όλα αυτά περιστρέφονται, κατά τον άγιο, γύρω από την αληθινή αγάπη του Θεού. 

Όλα τα κάνει για να μην εκπέσει από το σκοπό της αγάπης.

Η δίκαιη Σωσάννα

Στη Βαβυλώνα κατοικούσε ένας Ιουδαίος που ονομαζόταν Ιωακείμ. Αυτός είχε σύζυγο μια γυναίκα που το όνομά της ήταν Σωσάννα, κόρη του Χελκία· ήταν πάρα πολύ όμορ­φη και θεοσεβής. Οι γονείς της ήταν ευσεβείς και είχαν διαπαιδαγωγήσει, την κόρη τους σύμ­φωνα με το νόμο του Μωυσή.

Ο Ιωακείμ ήταν πολύ πλούσιος και είχε στο σπίτι του παραδεισένιο κήπο. Πολλοί Ιου­δαίοι τον επισκέπτονταν για να τον συμβουλευθούν, γιατί τον εκτιμούσαν περισσότερο από κάθε άλλον.

Το χρόνο εκείνο αναδείχτηκαν από το λαό δύο πρεσβύτεροι, δηλαδή γέροντες κατά την ηλικία, ως κριτές, δικαστές, οι οποίοι όμως πολύ απείχαν από το να κυβερνούν σωστά το λαό. Για ανθρώπους σαν κι αυτούς ο Κύριος είχε πει ότι «η αδικία προέρχεται από τη Βα­βυλώνα από ηλικιωμένους δικαστές, οι οποίοι εμφανίζονται ως κυβερνήτες του λαού». Σύ­χναζαν κι αυτοί στο σπίτι του Ιωακείμ και έρ­χονταν να τους συμβουλευθούν όλοι όσοι είχαν μεταξύ τους διαφορές.

Ιερά Πανήγυρις Αγίου Νικολάου και Υποδοχή Ι. Λειψάνων Αγίου Ευαγγελιστού Λουκά του Ιατρού

Γιατί ο σατανάς έχει τόσο μίσος για τον άνθρωπο

Ο σατανάς δεν έχει δύναμη και άδεια να εξουσιάζει, να απατά ή να βιάσει την θέληση του ανθρώπου προς την αμαρτία. Αυτός απλώς τον βάζει σε πειρασμό με διάφορα τεχνάσματα, φαντασιώσεις και ενθυμήσεις, με τις αισθήσεις, με τις αδυναμίες της φύσεως, με τις ηδονές, με τους λογισμούς. Ο σατανάς ποτέ δεν εμφανίζεται στον άνθρωπο κατά πρόσωπο, ποτέ δεν αποκαλύπτεται άμεσα ως εχθρός του ανθρώπου, αλλά τον μάχεται κρυφά, έμμεσα ή μέσω των κακών ανθρώπων, χρησιμοποιώντας παντός είδους διαβολικά τεχνάσματα, για να μην αποκαλύπτεται ότι ο ίδιος επιθυμεί την πτώση και την απώλειά μας. Αυτός ονομάζεται δελεαστής και πατέρας του ψεύδους, διότι με τους πειρασμούς και με τις απατηλές παγίδες μάς τραβάει στην αμαρτία.

Ήταν Άγιος λοιπόν εκείνος ο γέροντας που με υποδεχόταν... π. Πορφύριος

Κοιτάζω και ξανακοιτάζω την εικόνα του Γέροντα Πορφυρίου- του Αγίου Πορφυρίου, όπως ακούω να τον λένε οι πιστοί ολόγυρά μου. Κοιτάζω την αγιογραφία του με το φωτοστέφανο και νοιώθω ανόητη. 

Θεέ μου πόσο ανόητη!
Ήταν Άγιος λοιπόν εκείνος ο γέροντας που με υποδεχόταν χωρίς να μιλά όταν έμπαινα στο κελάκι του  τρομαγμένη;
Ήταν άγιος εκείνο το γλυκό, υπομονετικό γεροντάκι που σεβάστηκε πάντα την άρνησή μου να ακούω  συμβουλές τύπου Κατηχητικού και δε μου έδωσε ποτέ καμιά τέτοια συμβουλή;
Ήταν Άγιος λοιπόν! Κι εγώ νοιώθω ανόητη γιατί πάντα ήξερα ότι ήταν Άγιος, κι όμως  τον φοβόμουν.

Ξέρουμε ποια εμπόδια φέρνει ο διάβολος στην προσευχή μας και πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε;

Ο αγωνιζόμενος στο άθλημα της προσευχής χριστιανός έχει να αντιμετωπίσει ένα πλήθος εμποδίων. Το να προσεύχεται κανείς και να αφοσιώνεται στο έργο της προσευχής είναι αγώνισμα. Πρόκειται για έναν κοπιώδη αγώνα. Όπως αναφέρει και ό γέροντας Σωφρόνιος «ενίοτε η προσευχή ρέει μέσα μας σαν ισχυρός ποταμός και άλλοτε ή καρδιά μας αποβαίνει αποξηραμένη». Ο αγωνιζόμενος στο άθλημα της προσευχής χριστιανός έχει να αντιμετωπίσει ένα πλήθος εμποδίων, τα όποια ορθώνονται εμπρός του εξαιτίας του αόρατου πολέμου του διαβόλου, αλλά κι εξαιτίας της αμαρτωλότητάς του. Τα εμπόδια αυτά θα μπορούσαμε να τα αναφέρουμε ως εξής:

Θεέ μου, πάρε με.

Πόσοι ἄνθρωποι σὲ δύσκολες στιγμὲς δὲν τὸ λένε!

Οἱ περισσότεροι ὅμως δὲν γνωρίζουν ὅτι εἶναι ἁμαρτία κι ὅτι ἀποτελεῖ ἔλλειψη ὑπομονῆς κι ἐλπίδας στὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. 

Τὸ ἀκόλουθο ὅμως περιστατικό, τὸ βεβαιώνει ξεκάθαρα. Τὸ διηγήθηκε μὲ πολλὴ ταπείνωση καὶ συναίσθηση ἕνας σεβαστὸς ἱερέας, ὁ ὁποῖος ἔχει πνευματικὰ παιδιὰ καὶ στὴν ἐπαρχία καὶ στὴν Ἀθήνα.

Εἶπε: «Ἐγώ, ἀφ᾽ ὅτου ἔγινα ἱερέας, μὲ κυνήγησε ἡ συκοφαντία (τὸ σύγχρονο μαρτύριο). Πότε μὲ τὸν ἕναν τρόπο, πότε μὲ τὸν ἄλλον, μὲ πίκραιναν καὶ μὲ καταρράκωναν πολλοί, μὲ ψευδεῖς κατηγορίες. Αὐτὸ γινόταν ἐπανειλημμένα. Τόσο πόνεσα καὶ τόσο κουράστηκα, ποὺ λύγισα κι ἀρκετὲς φορὲς εἶπα: “Θεέ μου, πάρε μέ!”. Καὶ τελικά, μὲ πῆρε!…».

Σκοπός των δαιμόνων και αγώνας τους είναι να μην αφήνουν την καρδιά μας να ζει με προσοχή

Ἄν μέ ταπεινό φρόνημα καί μνήμη θανάτου καί αὐτοκατηγορία καί ἀντίρρηση κατά τῶν πονηρῶν λογισμῶν καί μέ ἐπίκληση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μένεις μέσα στήν…

καρδιά σου καί ἄν τόν στενό ἀλλά χαροποιό καί τερπνό δρόμο τῆς διάνοιας μέ τά παραπάνω ὅπλα βαδίζεις καθημερινά ἔχοντας νήψη, θά φτάσεις σέ ἅγιες θεωρίες Ἁγίων.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Κυριακή 27/11/2016  Ο πλούσιος νεανίσκος Κατά Λουκάν (ιη΄ 18 - 27)

Τῷ καιρῷ εκείνω, ἄρχων τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ λέγων· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; Εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου. Ὁ δὲ εἶπε· ταῦτα πάντα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου.

Ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. Ὁ δὲ ἀκούσας ταῦτα περίλυπος ἐγένετο· ἦν γὰρ πλούσιος σφόδρα. Ἰδὼν δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς περίλυπον γενόμενον εἶπε· πῶς δυσκόλως οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες εἰσελεύσονται εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.

Εἶπον δὲ οἱ ἀκούσαντες· καὶ τίς δύναται σωθῆναι; Ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν.

Ο πλούσιος και η βασιλεία του Θεού

Ο πλούτος είναι αξιοζήλευτος για τα δεδομένα και τις αξίες του κόσμου, όχι μόνο στην εποχή μας, αλλά και ανέκαθεν. Εξασφαλίζει την άνετη ζωή και κάνει τον κάτοχό του να μην ασχολείται για την επιβίωσή του. Εξασφαλίζει την δυνατότητα κοινωνικών σχέσεων. Της ηδονής. Της αναγνώρισης από τους άλλους. Την παράταση της ζωής, καθώς ο πλούσιος μπορεί να κάνει χρήση της επιστήμης και των επιτευγμάτων της για να αναστείλει επάνω του τη φθορά του χρόνου. Ο πλούσιος νιώθει ένας μικρός θεός. Έχει την αλαζονεία ότι τα χρήματα και τα αγαθά του μπορούν να του εξασφαλίζουν λύσεις για όλα του τα προβλήματα.  Μπορεί να αγοράσει και τα αισθήματα και τις υπηρεσίες των άλλων. Ο πλούσιος είναι το όνειρο των πολλών.

Άγιος Στυλιανός. Ο Προστάτης των παιδιών και Ιατρός τεκνογονίας

Προστάτης των παιδιών

Γνώριζε ο Άγιος Στυλιανός, ότι για να κερδίσει κάνεις την Βασιλεία των Ουρανών πρέπει να έχει την ψυχή του, σαν την ψυχή των μικρών παιδιών δηλ., που είναι αθώα. Ήξερε, ότι τα παιδιά έχουν αγγελικές ψυχές.

 Και στην αγία του εκείνη επιθυμία ο Παντογνώστης Θεός του έδωσε την Χάρι Του, να μπορεί να κάνει θαύματα. Ο Θεός βράβευσε το ιερό του αίσθημα και του έδωσε την θαυματουργική του δύναμη να θεραπεύει τα ασθενή παιδιά.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ-ΠΩΣ ΕΓΙΝΑ ΜΟΝΑΧΟΣ

Ο ίδιος ο Γέροντας Πορφύριος λέει την ιστορία του για το πως έγινε μοναχός στο Αγιο όρος.Συγκλονιστικό΄σπάνιο ηχητικό ντοκουμέντο.

Άγιος Πορφύριος, Μαρτυρίες κ. Παπαζάχου, καρδιολόγου, Ομιλία.

Ομιλία του ιατρού καρδιολόγου κυρίου Γεωργίου Παπαζάχου, καθηγητή πανεπιστημίου Αθηνών. Προσωπικός ιατρός του οσίου γέροντα Πορφύριου. Διηγείται απίστευτες μαρτυρίες, τι είδα και γνώρισα κοντά στον γέροντα Πορφύριο. 

Γέροντας Πορφύριος ο Άγιος της Ομόνοιας

Γ. Πορφύριος μιλάει για την κατάθλιψη

Η κατάθλιψη αδρανοποιεί τον άνθρωπο, σχεδόν τον νεκρώνει. Ο Γέροντας Πορφύριος εξηγεί τις αιτίες της.

Μαρτυρίες για τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη της Αθήνας (+1991)

Ι.Μ. ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΙΝΑ

Ένα οδοιπορικό στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά. Της δημοφιλούς περιηγήτριας Μάγιας Τσόκλη στην τηλεοπτική εκπομπή της ΝΕΤ, Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα με την Μάγια Τσόκλη.

H Aγία Αικατερίνη,η Παναγία και το δαχτυλίδι του Χριστού.

Η Αγία Αικατερίνη γεννήθηκε στην Ελληνικώτατη και μεγάλη πόλη της Αιγύπτου, την Αλεξάνδρεια. Η οικογένεια της ήτανε από τις μεγαλύτερες και επισημότερες οικογένειες.

Είχε καταγωγή βασιλική. Ήταν απόγονος των Πτολεμαίων, των βασιλέων της Αιγύπτου. Ο δε πατέρας της λεγόταν Κώνστας και είχε διορισθή από εκείνους, που διοικούσαν την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία τοπάρχης στην Κύπρο. Κατόπιν όμως μετετέθη στην Αλεξάνδρεια.

Γιατι πρέπει να λέμε το …Πάτερ ημών….

Είναι η πιο γλυκιά και περιεκτική προσευχή!

Είναι απλή,κατανοητή σε όλους και εξαντλεί όλα τα αιτήματα που μπορεί να απευθύνει ο άνθρωπος στο Θεό. 

Την έφταξε  ο ίδιος ο Χριστός και μας την προσέφερε σαν δώρο.

Είναι λοιπόν θεοπαράδοτη και γεμάτη θεία σοφία.

Όταν διαβάζεις το Ευαγγέλιο,ο Θεός μιλάει σε σενα.

Όταν προσεύχεσαι,εσύ μιλάς στον Θεό.

Όταν λές το …Πάτερ ημών…εσυ μιλάς στον Θεό και Θεός μιλάει σε σένα.

Άγ. Αυγουστίνος.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΙΝΑ

Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος  Αθηνών Χριστόδουλος στην  Ιερά  Μονή Αγίας Αικατερίνης στο  Σινά 

Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης Σινά. Εκπομπη της ΝΕΤ.

Ι.Μ. ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΙΝΑ (ΜΕ ΤΗ ΜΑΓΙΑ ΤΣΟΚΛΗ).

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (Ο βίος της μέσα από ένα μικρό βίντεο)

ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ: Η αγία των θρύλων

Η Αγία Αικατερίνη είναι από τα πρόσωπα εκείνα της Ορθοδοξίας που η ζωή και η δράση της αγγίζει τα όρια του μύθου. Τιμάται παντού, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για την ίδια. Στην Ελλάδα η αγία έχει συνδεθεί και με τη λαογραφία. Στις Κυκλάδες, ιδιαίτερα, οι άγαμες γυναίκες, φτιάχνουν τις «αλμυροκουλούρες», στην Κατερίνη τιμάται και ως πολιούχος, ενώ είναι προστάτιδα των γεωργών αλλά και πάρα πολλών επαγγελματικών ομάδων σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως των δικηγόρων και νομικών, των βιβλιοθηκονόμων των φιλοσόφων, των μυλωνάδων, των γανωματήδων, των νοσοκόμων, των γραμματέων, των στενογράφων, των βυρσοδεψών και των αγγειοπλαστών. Ενώ, θεωρείται και προστάτιδα των ετοιμοθάνατων, των παρθένων και των ανύπαντρων γυναικών.

Οι γεωργοί στη χώρα μας είχαν συνδέσει την καλή σπορά με την αγία. Μάλιστα, σύμφωνα με την παράδοση, επειδή η γιορτή της συμπίπτει με τη σπορά, σε περίπτωση ανομβρίας η αγία «δανείζεται νερό» από άλλον άγιο για να βρέξει!

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ι΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιη΄ 31 - 34):

31 Παραλαβὼν δὲ τοὺς δώ­δεκα εἶπε πρὸς αὐτούς· ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱερο­σό­λυμα καὶ τελειωθήσεται πάντα τὰ γεγραμμένα διὰ τῶν προφητῶν τῷ υἱῷ τοῦ ἀνθρώπου. 32 παραδοθήσεται γὰρ τοῖς ἔθνεσι καὶ ἐμπαιχθήσεται καὶ ὑβρισθήσεται καὶ ἐμ­πτυ­σθήσεται, 33 καὶ μαστιγώσαντες ἀ­­πο­κτε­νοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ ἡ­μέ­ρᾳ τῇ τρίτῃ ἀναστή­σε­ται. 34 καὶ αὐτοὶ οὐδὲν τούτων συνῆκαν, καὶ ἦν τὸ ρῆμα τοῦ­το κεκρυμμένον ἀπ᾿ αὐ­τῶν, καὶ οὐκ ἐγίνωσκον τὰ λεγόμενα.

«Μόνο ο Θεός το ξέρει!»….

Κάποτε ζούσε σ’ ένα χωριό κάποιος φτωχός γέροντας, ο οποίος είχε ένα όμορφο άλογο που τον βοηθούσε στις γεωργικές του ασχολίες και το οποίο ήταν τόσο όμορφο και δυνατό, ώστε ήταν γνωστό σε όλη τη γύρω περιοχή.

Κάποια μέρα, ένας πρίγκιπας που εντυπωσιάστηκε από τη φήμη και το παρουσιαστικό του αλόγου, θέλησε να το αγοράσει, προσφέροντας στον γέροντα ένα υπέρογκο ποσό. Αυτός, όμως, αρνήθηκε να πουλήσει το αγαπημένο του άλογο, µε το οποίο είχε δεθεί τόσα χρόνια, και επέστρεψε στο χωριό του.

24 Μικρές Προσευχές του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

1. Κύριε, μη στερήσης με των επουρανίων σου και αιωνίων αγαθών.

2. Κύριε, λύτρωσαί με των αιωνίων κολάσεων.

3. Κύριε, είτε λόγω είτε έργω είτε κατά νουν και διάνοιαν ήμαρτον, συγχώρησόν μοι.

4. Κύριε, λύτρωσαί με από πάσης ανάγκης και αγνοίας και λήθης και ραθυμίας και της λιθώδους αναισθησίας.

Εορτασμός επετείου εγκαινείων Ι.Ν. Αγ. Νικολάου και υποδοχής Ι. Λειψάνων Αγ. Νεκταρίου

Από τον εορτασμό της επετείου των εγκαινείων του Ι. Ναού μας (21/11/1998), των Εισοδίων της Θεοτόκου και της υποδοχής Ι. Λειψάνων Αγίου Νεκταρίου. (Κυριακή 20 - Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016)

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Θ΄ Λουκᾶ: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ιβ΄ 16-21

Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφό­ρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄ­­φρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμα­σας τίνι ἔσται; οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. ταῦτα λέ­­γων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

Ἡ πανοπλία τοῦ Θεοῦ

10 Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ. 

11 ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· 

12 ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. 

13 διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι. 

14 στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης,

Η δύναμη της προσευχής

Η δύναμη της προσευχής βρίσκεται όχι στον εξωτερικό τύπο της, αλλά στο περιεχόμενο, στο πνεύμα της.
Προσπαθείτε να βιώσετε την προσευχή. Αυτό ακριβώς είναι που χρειάζεται. Κάποιος από τους πατέρες λέει, πως, όταν προσευχόμαστε, πρέπει να αισθανόμαστε όπως οι υπόδικοι μπροστά στο δικαστή.

Ρώτησε κάποιος έναν ασκητή: “Πώς να στέκομαι στην προσευχή;” Κι εκείνος αποκρίθηκε: “Να στέκεσαι σαν σε κριτήριο, με το βλέμμα σου προσηλωμένο στα χείλη του Κυρίου, που την επόμενη κιόλας στιγμή -έτσι να πιστεύεις- θα προφέρουν την τελευταία απόφαση για σένα: “Έλα κοντά μου!’ ή ‘Φύγε μακριά μου’. Και να κραυγάζεις: «Κύριε, ελέησον!».

Νομίζω, ακόμα, πως η ευχή του Ιησού είναι η καλύτερη και δυνατότερη προσευχή για κάθε περίσταση, μόνο που πρέπει να τη λέμε όχι μηχανικά, δίχως συναίσθηση, αλλά με συμμετοχή του νου και της καρδιάς.

Αγ. Θεοφάνους του Εγκλείστου

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Σάββατο 19/1/2016. θ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. θ΄ 57 - 62):

57 Ἐγένετο δὲ πορευομένων αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ εἶπέ τις πρὸς αὐτόν· ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ, Κύριε. 58 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχου­σι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρα­νοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ. 59 Εἶπε δὲ πρὸς ἕτερον· ἀ­­κολούθει μοι. ὁ δὲ εἶπε· Κύ­ριε, ἐπίτρεψόν μοι ἀπελθόν­τι πρῶτον θάψαι τὸν πατέρα μου. 60 εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἄφες τοὺς νεκροὺς θάψαι τοὺς ἑαυτῶν νεκρούς· σὺ δὲ ἀπελθὼν διάγγελλε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. 61 Εἶπε δὲ καὶ ἕτερος· ἀκο­λουθήσω σοι, Κύριε· πρῶ­τον δὲ ἐπίτρεψόν μοι ἀποτάξασθαι τοῖς εἰς τὸν οἶκόν μου. 62 εἶπε δὲ ὁ Ἰησοῦς πρὸς αὐτόν· οὐδεὶς ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ᾿ ἄροτρον καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω εὔθετός ἐστιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ.

«Δὲν μπορῶ, πάτερ μου, νὰ μιλήσω ἐγὼ πρῶτος. Ὁ ἀδελφός μου πρέπει νὰ μοῦ μιλήσει πρῶτος! Αὐτὸς ἔφταιξε κι ὄχι ἐγώ! »

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ

Ἔλεγε κάποιος στὸν π. Ἰωὴλ Γιαννακόπουλο τοὺς λόγους, ποὺ τὸν ἐμπόδιζαν νὰ συμφιλιωθεῖ μὲ τὸν ἀδελφό του: «Δὲν μπορῶ, πάτερ μου, νὰ μιλήσω ἐγὼ πρῶτος. Ὁ ἀδελφός μου πρέπει νὰ μοῦ μιλήσει πρῶτος! Αὐτὸς ἔφταιξε κι ὄχι ἐγώ!

Κι ἔπειτα αὐτὸς εἶναι μικρότερος κι ἐγὼ μεγαλύτερος». «Δὲν μοῦ λές, ρώτησε ὁ πνευματικός, ποιὸς εἶναι μεγαλύτερος; Ἐμεῖς ἢ ὁ Θεός»; «Μὰ θέλει καὶ ρώτημα; Ὁ Θεὸς βέβαια». «Καὶ ποιὸς ἔφταιξε στὸν ἄλλο; Ὁ Θεὸς σ᾿ ἐμᾶς ἢ ἐμεῖς στὸν Θεό»; «Ἐμεῖς φταίξαμε στὸν Θεό». «Καὶ ποιὸς ἔκανε τὴν ἀρχὴ τῆς συμφιλιώσεως;

Ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος - 16 Νοεμβρίου

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Τετάρτη 16/11/2016 Εὐαγγέλιον: τοῦ εύαγγελιστοῦ (Μτθ. θ΄ 9 - 13):

9 Καὶ παράγων ὁ Ἰησοῦς ἐ­­­­κεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον κα­­θήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, Ματθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ. 10 Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνα­κει­μένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰ­­­δοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁ­­­­μαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέ­κειντο τῷ Ἰησοῦ καὶ τοῖς μα­θηταῖς αὐτοῦ. 11 καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι εἶπον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· διατί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν; 12 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀκούσας εἶ­πεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχου­σιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ, ἀλ­­­λ᾿ οἱ κακῶς ἔχοντες. 13 πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν ἔλεον θέλω καὶ οὐ θυσίαν. οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλὰ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

9 Τό ὅτι θεράπευε ὁ Κύριος καί ψυχές τό ἔδειξε καί πά­λι ὕστερα ἀπό λίγο. Σάν ἔφυγε δηλαδή ἀπό ἐκεῖ καί διάβαινε κοντά στή λίμνη, εἶδε ὁ Ἰησοῦς ἕναν ἄνθρωπο πού καθόταν στήν τράπεζα εἰσπράξεως τῶν φόρων, ὁ ὁποῖος τώρα ὀνομάζεται Ματθαῖος. Καί στόν τελώνη αὐτόν λέει ὁ Ἰησοῦς: Ἀκολούθα με. Κι ἐκεῖνος σηκώθηκε καί τόν ἀκολούθησε. 10 Κι ὅταν αὐτός κάθισε στήν τράπεζα κι ἔτρωγε στό σπίτι τοῦ Ματθαίου, πολλοί τελῶνες καί ἁμαρτωλοί ἦλθαν καί κάθονταν μαζί μέ τόν Ἰησοῦ καί τούς μαθητές του. 11 Ὅταν τό εἶδαν αὐτό οἱ Φαρισαῖοι, εἶπαν στούς μαθητές του: Γιατί ὁ Διδάσκαλός σας τρώει μαζί μέ τούς τελῶνες καί τούς ἁμαρτωλούς; 12 Τότε ὁ Ἰησοῦς, μόλις ἄκουσε τά λόγια αὐτά, τούς εἶπε: Δέν ἔχουν ἀνάγκη ἀπό γιατρό οἱ ὑγιεῖς, ἀλλά ἐκεῖνοι πού δέν εἶναι καλά στήν ὑγεία τους. 13 Πηγαίνετε λοιπόν νά μάθετε τί σημαίνει ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ προφήτης Ὡσηέ: Θέλω ἔλεος καί συμπάθεια, κι ὄχι ἐξωτερική θυσία πού δέν ἐμψυχώνεται ἀπό ἐσω­τε­ρική ἀγαθή διάθεση καί εὐσπλαχνία. Ἐγώ ξέρω τί κάνω. Διότι δέν ἦλθα ἀπό τόν οὐρανό γιά νά καλέσω ἐκείνους πού νομίζουν ὅτι εἶναι δίκαιοι, ἀλλά γιά νά καλέσω τούς ἁμαρτωλούς, νά μετανοήσουν καί νά σωθοῦν.

https://www.osotir.org/el/anagnosmata-kathimerina/eyaggeliko/item/36410-evaggeliko-anagnosma-16-11

Ο εορταστικός κύκλος της Σαρακοστής των Χριστουγέννων

Η νη­στεί­α των Χρι­στου­γέν­νων είναι η δεύ­τε­ρη μα­κρά πε­ρί­ο­δος νη­στεί­ας με­τά την Με­γά­λη Τεσ­σα­ρα­κο­στή, δεν έ­χει ό­μως την αυ­στη­ρό­τη­τα αυ­τής

Ὁ λα­ός τήν ὀ­νο­μά­ζει καί «σα­ραν­τά­με­ρο». Ἀρ­χί­ζει στίς 15 Νο­εμ­βρί­ου καί λή­γει στίς 24 Δε­κεμ­βρί­ου. Κα­τά τήν διά­ρκειά της τε­λεῖ­ται κα­θη­με­ρι­νά ἡ Θεί­α Λει­τουρ­γί­α, τό γνω­στό «σα­ραν­τα­λεί­τουρ­γο»

Ἡ ση­μαν­τι­κό­τη­τα τῆς ἑ­ορ­τῆς τῶν Χρι­στου­γέν­νων καί ἡ εὐ­λά­βεια τῶν χρι­στια­νῶν, κα­θώς καί ἡ ἤ­δη δι­α­μορ­φω­μέ­νη νη­στεί­α τῆς Μεγ. Τεσ­σα­ρα­κο­στῆς ὁ­δή­γη­σαν στήν κα­θι­έ­ρω­ση τῆς νη­στεί­ας πρό τῶν Χρι­στου­γέν­νων.

Γιατί λέμε το ''Κύριε ελέησον'' 12 η 40 φορές;

Ιδιαίτερη αίσθηση στην ακολουθία του Μεσονυκτικού προξενεί η σύντομη προσευχή «Κύριε, ελέησον», η οποία απαγγέλλεται άλλοτε δώδεκα, και άλλοτε σαράντα φορές. Η ψυχή επιζητεί μέσω της επανάληψης αυτής τη σωτηρία της και εκζητεί το έλεος του Θεού. Αλλά έχει και βαθύτατο συμβολισμό η προσευχή αυτή, όπως μας πληροφορεί ο Συμεών Θεσσαλονίκης.

Στα Άπαντά του και στη σελίδα 217 διαβάζομε: «Απαγγέλλεται το «Κύριε, ελέησον» δώδεκα φορές «δια το δωδεκάωρον της ημέρας και το δωδεκάωρον της νύκτας, εις αγιασμόν ημών και κάθαρσιν» κατά τις ωρες αυτές, από τις αμαρτίες, που κάνουμε με το λόγια και τα έργα μας. Όσο δε για την επανάληψη του «Κύριε, ελέησον» σαράντα φορές ο ίδιος πατήρ σημειώνει:  «Ως θυσίαν αποδεκατώσεως των ημερών ημών και ωρών τω Θεώ προσκομίζομεν. Και τούτο ποιούμεν εν πάσαις ταις προσευχαίς τον έκ Θεού πάντα επικαλούμενοι έλεον. Ότι ούτος ισχύει μόνον σώσαι ημάς.

Και ότι ελέους άξιοι πεπλημμεληκότες. Και ότι ουχ ικανοί άλλοθεν σωθήναι ει μη ελέει μόνω Θεού, ουδέν αφ' εαυτών έχοντες εξίλασμα, ει μη το παροργίζεσθαι μάλλον τον Θεόν δι' ων ενεργούμεν, λαλούμεν και διανοούμεθα».  Με άλλα λόγια: Προσφέρομε το «Κύριε, ελέησον» ως θυσία, η οποία δίδει το δέκατο των ημερών και ωρών της ζωής μας στο Θεό. Και αυτό το κάνομε σ' όλες τις προσευχές με το να επικαλούμαστε για όλα το έλεος του Θεού.

Tι σημαίνει το «Κύριε ελέησον» που επικαλούμαστε καθημερινά

Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», και συντομότερα «Κύριε ελέησον», από τον καιρό των Αποστόλων χαρίστηκε στους Χριστιανούς και ορίστηκε να το λένε ακατάπαυστα, όπως και το λένε. Τι σημαίνει όμως τούτο το «Κύριε ελέησον», είναι πολύ λίγοι σήμερα που το ξέρουν, κι έτσι φωνάζουν καθημερινά ανωφελώς, αλλοίμονο, και ματαίως το «Κύριε ελέησον», και το έλεος του Κυρίου δεν το λαβαίνουν γιατί δεν ξέρουν τι ζητούν.

Εκείνος ο Ιησούς Χριστός!

Ο Ιησούς Χριστός «ονομάστηκε άνθρωπος, ονομάστηκε υιός του ανθρώπου, ονομάστηκε οδός, ονομάστηκε θύρα, ονομάστηκε πέτρα…

Γιατί ονομάστηκε οδός; Για να μάθεις ότι με Αυτόν ανεβαίνουμε στον Πατέρα.

Γιατί ονομάστηκε πέτρα; Για να μάθεις τη χρησιμότητα και τη σταθερότητα της πίστης!

Γιατί ονομάστηκε θεμέλιο; Για να μάθεις ότι όλα τα βαστάζει!

Γιατί ονομάστηκε ρίζα; Για να μάθεις ότι ανθίζουμε μέσα σε Αυτόν.

ΥΠΟΔΟΧΗ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

Με αφορμή την επέτειο των εγκαινίων του Ιερού Ναού μας και την εορτή της Παναγίας μας την Κυριακή 20/11/2016, θα υποδεχθούμε στην ενορία μας το Ιερό Λείψανο του Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού και θα τελεστεί Ιερά Αγρυπνία επί τη εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου μέχρι της 1:00 πρωινής.

Το Ιερό Λείψανο θα παραμείνει μέχρι το απόγευμα 7:00 μ.μ της Δευτέρας 21/11/2016.

Η παραβολή του καλού Σαμαρείτη, Παιδικό, κινούμενα σχέδια.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Η΄ Λουκᾶ: Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ι΄ 25-37

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω; ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν. εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ. ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς­ τὸν ᾿Ιησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον; ὑπολαβὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἄν­θρω­πός τις κατέβαινεν ἀπὸ ῾Ιερουσαλὴμ εἰς ῾Ιεριχώ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν καὶ πληγὰς ἐπιθέντες ἀπῆλθον ἀφέντες ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. κατὰ συγκυρίαν δὲ ἱερεύς τις κατέβαινεν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκείνῃ, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἀντιπαρῆλθεν. ὁμοίως δὲ καὶ Λευΐτης γενόμενος κατὰ τὸν τόπον, ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ἀντιπαρῆλθε. Σαμαρείτης δέ τις ὁδεύων ἦλθε κατ᾿ αὐτόν, καὶ ἰδὼν αὐτὸν ἐσπλαγχνίσθη, καὶ προσελθὼν κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ ἐπιχέων ἔλαιον καὶ οἶνον, ἐπιβιβάσας δὲ αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ· καὶ ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅ,τι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι. τίς οὖν τούτων τῶν τριῶν πλησίον δοκεῖ σοι γεγονέναι τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς λῃστάς; ὁ δὲ εἶπεν· ὁ ποιήσας τὸ ἔλεος μετ᾿ αὐτοῦ. εἶπεν οὖν αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς· πορεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίως.

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Σάββατο 12/11/2016  η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. θ΄ 37 - 43):

37 Ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἑξῆς ἡμέρᾳ κατελθόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ ὄρους συνήντησεν αὐτῷ ὄχλος πολύς. 38 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ὄχλου ἀνεβόησε λέγων· διδάσκαλε, δέομαί σου, ἐπί­βλε­ψον ἐπὶ τὸν υἱόν μου, ὅτι μονογενής μοί ἐστι· 39 καὶ ἰδοὺ πνεῦμα λαμβά­νει αὐτόν, καὶ ἐξαίφνης κρά­ζει καὶ σπαράσσει αὐτὸν μετὰ ἀφροῦ, καὶ μόγις ἀπο­χωρεῖ ἀπ᾿ αὐτοῦ συντρῖ­βον αὐτόν· 40 καὶ ἐδεήθην τῶν μαθη­τῶν σου ἵνα ἐκβάλωσιν αὐ­τό, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν. 41 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε ἔ­σομαι πρὸς ὑμᾶς καὶ ἀνέ­ξομαι ὑμῶν; προσάγαγε τὸν υἱόν σου ὧδε. 42 ἔτι δὲ προσερχομένου αὐτοῦ ἔρρηξεν αὐτὸν τὸ δαι­μόνιον καὶ συνεσπάραξεν· ἐπετίμησε δὲ ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ, καὶ ἰάσατο τὸν παῖδα καὶ ἀ­πέδωκεν αὐτὸν τῷ πατρὶ αὐτοῦ. 43 ἐξεπλήσσοντο δὲ πάν­τες ἐπὶ τῇ μεγαλειότητι τοῦ Θεοῦ. Πάντων δὲ θαυμαζόντων ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, εἶπε πρὸς τοὺς μα­θη­τὰς αὐτοῦ·

Άγιος Παΐσιος Να λες, "Μέγα το όνομα της Αγίας Τριάδος, Υπεραγία Θεοτόκε, σκέπε ημάς" (Ομιλίες Μητροπολίτου Μόρφου)

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Παρασκευή 11/12/2016 η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 31 - 35):

31 Ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ προ­σῆλθόν τινες Φαρισαῖοι λέγοντες αὐτῷ· ἔξελθε καὶ πορεύου ἐντεῦθεν, ὅτι Ἡρῴδης θέλει σε ἀποκτεῖναι. 32 καὶ εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ· ἰδοὺ ἐκβάλλω δαιμόνια καὶ ἰάσεις ἐπιτελῶ σήμερον καὶ αὔριον, καὶ τῇ τρίτῃ τελειοῦμαι· 33 πλὴν δεῖ με σήμερον καὶ αὔριον καὶ τῇ ἐχομένῃ πορεύεσθαι, ὅτι οὐκ ἐνδέχεται προφήτην ἀπολέσθαι ἔξω Ἱερουσαλήμ. 34 Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσα­λήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐ­τήν! ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυνάξαι τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ὄρνις τὴν ἑαυτῆς νοσσιὰν ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε! 35 ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος. λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐ μή με ἴδητε ἕως ἂν ἥξῃ ὅτε εἴπητε· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ (Καρδιακή προσευχή)

Αφιέρωμα στον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη.

Εισαγωγικά.

Πρέπει, αυτούς που διέπρεψαν στη ζωή αυτή και προς την αρετή και αγιότητα και μετά τον θάνατό τους να ευλαβούμαστε και να τιμάμε με τελετές και εγκώμια και ύμνους.

Αφ᾽ ενός μεν γιατί ο έπαινος που απονέμεται στους αγίους αναφέρεται στο Θεό, από  τον οποίο πηγάζει κάθε αρετή και αγιότητα, αφ᾽ ετέρου δε επειδή εγκωμιάζοντας τα  κατορθώματα των μεγάλων ανδρών, οι οκνηροί και ράθυμοι προς τα πνευματικά γυμνάσματα παρακινούνται.

Η εμφάνιση του Αγίου Αρσενίου του Φαρασιώτη στα έσχατα χρόνια στην ανατολική εκκλησία  αποτελεί τρανή απόδειξη ότι την Ορθοδοξία μας εξακολουθούν να αναρριπίζουν οι θείες αύρες του  Παναγίου Πνεύματος.

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Πέμπτη 10/11/2016. η΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιγ΄ 1 - 9):

Παρῆσαν δέ τινες ἐν αὐ­τῷ τῷ καιρῷ ἀπαγ­γέλλοντες αὐτῷ περὶ τῶν Γαλιλαίων, ὧν τὸ αἷμα Πιλᾶ­τος ἔμιξε μετὰ τῶν θυσιῶν αὐτῶν. 2 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· δοκεῖτε ὅτι οἱ Γαλιλαῖοι οὗτοι ἁμαρτωλοὶ παρὰ πάντας τοὺς Γαλιλαίους ἐγένοντο, ὅτι τοιαῦτα πεπόνθασιν; 3 οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἐὰν μὴ μετανοῆτε, πάντες ὡσαύτως ἀπολεῖσθε. 4 ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέκα καὶ ὀκτώ, ἐφ᾿ οὓς ἔπεσεν ὁ πύργος ἐν τῷ Σιλωὰμ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτούς, δοκεῖτε ὅτι οὗτοι ὀ­φειλέται ἐγένοντο παρὰ πάν­τας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς κατοικοῦντας ἐν Ἱερου­σαλήμ; 5 οὐχί, λέγω ὑμῖν, ἀλλ᾿ ἐὰν μὴ μετανοήσητε, πάντες ὁ­­μοί­ως ἀπολεῖσθε. 6 Ἔλεγε δὲ ταύτην τὴν παραβολήν· συκῆν εἶχέ τις ἐν τῷ ἀμπελῶνι αὐτοῦ πεφυτευμένην, καὶ ἦλθε ζητῶν καρπὸν ἐν αὐτῇ, καὶ οὐχ εὗρεν. 7 εἶπε δὲ πρὸς τὸν ἀμπε­λουργόν· ἰδοὺ τρία ἔτη ἔρ­­­­­χο­­μαι ζητῶν καρπὸν ἐν τῇ συκῇ ταύτῃ, καὶ οὐχ εὑ­ρίσκω· ἔκκοψον αὐτήν· ἱνατί καὶ τὴν γῆν καταργεῖ; 8 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐ­τῷ· κύριε, ἄφες αὐτὴν καὶ τοῦτο τὸ ἔτος, ἕως ὅτου σκάψω περὶ αὐτὴν καὶ βά­λω κόπρια. 9 κἂν μὲν ποιήσῃ καρπόν· εἰ δὲ μήγε, εἰς τὸ μέλλον ἐκκόψεις αὐτήν.

"Λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν"

Του Πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού

Μια στάση ζωής καθόλου εύκολη περιγράφει ο Απόστολος Παύλος στην Α’ προς Κορινθίους επιστολή του, αναφερόμενος στο πώς αντιμετωπίζουν οι απόστολοι την εχθρική συμπεριφορά όχι μόνο των μη χριστιανών αλλά και των άλλων μελών της Εκκλησίας: «λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμεν» (Α’ Κορ. 4, 12-13).

Στους εμπαιγμούς απαντάμε με καλά λόγια, στους διωγμούς με υπομονή, στις συκοφαντίες με λόγια φιλικά. Μία τέτοια στάση ζωής δεν έρχεται ως αποτέλεσμα γενναιόδωρης και μακρόθυμης καρδιάς. Αποτελεί το συστατικό στοιχείο της μίμησης του Χριστού, της παρουσίας εντός της καρδιάς της χάριτος του Αγίου Πνεύματος και την ίδια στιγμή είναι σημείο μοναδικής σε έκταση και ένταση πίστης.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΣΤΟΡΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ 

Έχοντας εξέχουσα θέση στις καρδιές των πολιτών του Περάματος ο Άγιος Νεκτάριος, το παρεκκλήσι κάτωθεν του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πολιούχου Περάματος ειναι αφιερωμένο σε εκείνον, τον Αγιο του Αιωνα μας όπως αποκαλείται!

Δεν θα παύση η Αγία του Χριστού Ορθόδοξος Εκκλησία, να αναδεικνύη αγίους έως της συντελείας του αιώνος. Χαίρει η Εκκλησία δια τους νεοφανείς αγίους.

«Το έλεος Σου καταδιώξει με πάσας τάς ημέρας της ζωής μου» (Ψαλμός 22,6)

Ο Θεός θέλει τη σωτηρία του ανθρώπου. Γι' αυτό καί «κυνηγά» τον αμαρτωλό άνθρωπο με την άπειρη αγάπη Του, για να τον σώσει από την αμαρτία, επιμένοντας με τη Χάρι Του καί εφευρίσκοντας ποικίλα μέσα προς σωτηρίαν του.'Ετσι ό θεόπνευστος ψαλμωδός με τον ωραιότατο καί θεολογικότατο αυτό στίχο κατακλείει τον 22ο Ψαλμό του, οπού παρουσιάζει την αγαθότητα καί καλοσύνη του καλού ποιμένα. «Το έλεος Σου καταδιώξει με πάσας τάς ημέρας της ζωής μυν» (Ψαλμός 22,6).

 Γεμάτος αγάπη, εύσπλαγχνία, έλεος για τον άνθρωπο είναι ό Θεός. Πλούσια καί ανεξάντλητα τα ελέη του Θεου αιώνες τώρα.

ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Πνευματικός Αγώνας

Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι. Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών. Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής, στερηθούμε τη μέλλουσα, μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες, αμελήσουμε το σκοπό της ζωής μας. 

Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς, γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας, αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε το σκοπό.

Η στενή πύλη και η δύσκολη οδός

Κατά Ματθαίον 7:13-14

13 Εἰσέλθατε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι’ αὐτῆς· 14 ὅτι στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν.

13«Μπείτε από τη στενή πύλη’ γιατί είναι πλατιά η πύλη κι ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στο χαμό, και πολλοί μπαίνουν απ’ αυτήν. 14Είναι στενή η πύλη και γεμάτη δυσκολίες η οδός που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι είναι εκείνοι που τη βρίσκουν».