Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016  ζ΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ιστ΄ 22 - 33):

22 Καὶ ὑμεῖς οὖν λύπην μὲν νῦν ἔχετε· πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ’ ὑμῶν. 23 καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετε οὐδέν· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δώσει ὑμῖν. 24 ἕως ἄρτι οὐκ ᾐτήσατε οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματί μου· αἰτεῖτε καὶ λήψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη. 25 Ταῦτα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν· ἀλλ’ ἔρχεται ὥρα ὅτε οὐκέτι ἐν παροιμίαις λαλήσω ὑμῖν, ἀλλὰ παρ­ρησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς ἀναγγελῶ ὑμῖν. 26 ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν τῷ ὀνόματί μου αἰτήσεσθε· καὶ οὐ λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα περὶ ὑμῶν· 27 αὐτὸς γὰρ ὁ πατὴρ φιλεῖ ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατε, καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλ­θον. 28 ἐξῆλθον παρὰ τοῦ πα­τρὸς καὶ ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίημι τὸν κόσμον καὶ πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα. 29 Λέγουσιν αὐτῷ οἱ μα­θηταὶ αὐτοῦ· ἴδε νῦν παρ­ρησίᾳ λαλεῖς, καὶ παροιμίαν οὐδεμίαν λέγεις.
 30 νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ. ἐν τούτῳ πιστεύομεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθες. 31 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰη­σοῦς· ἄρτι πιστεύετε· 32 ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐλήλυθεν, ἵνα σκορ­πισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴ­δια καὶ ἐμὲ μόνον ἀφῆτε· καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος, ὅτι ὁ πατὴρ μετ’ ἐμοῦ ἐστι. 33 ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλ­λὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

22 Κι ἐσεῖς λοιπόν τώρα πού μέ ἀποχωρίζεσθε ἔχετε βέ­­­βαια λύπη. Θά σᾶς δῶ ὅμως πάλι, ὄχι μόνο ὅταν με­τά τήν Ἀνάσταση θά ἐμφανισθῶ σέ σᾶς, ἀλλά κυρίως ὅταν θά μέ αἰσθάνεσθε ἑνωμένο μαζί σας, καθώς θά ζεῖτε τή νέα ζωή καί θά ἔχετε κοινωνία μαζί μου. Τότε λοιπόν θά χαρεῖ ἡ καρδιά σας, καί τή χαρά σας δέν θά μπορεῖ κανείς πιά νά σᾶς τήν ἀφαιρέσει, ἀλλά θά εἶναι παντοτινή καί διαρκής. 23 Καί τήν ἡμέρα ἐκείνη πού θά λάβετε τό Ἅγιον Πνεῦ­μα καί θά μέ αἰσθανθεῖτε νά ζῶ μέσα σας, δέν θά ἔχε­τε πλέ­ον ἀνάγκη νά μοῦ θέτετε ἐρωτήσεις γιά κανένα ἀπό αὐ­­­τά πού τώρα σᾶς φαίνονται ἀκατανόητα. Ἀληθινά, ἀλη­θινά σᾶς λέω ὅτι ὁσαδήποτε ζητήσετε μέ τήν προ­­σευ­χή σας ἀπό τόν Πατέρα μου ἐπικαλούμενοι τό ὄνο­μά μου, θά σᾶς τά δώσει. Αὐτός θά σᾶς φωτί­ζει καί τότε σέ κάθε ἀπορία σας. 24 Ἕως τώρα, πού δέν ἔχει ἀκόμη προσφερθεῖ ἡ θυσία μου, δέν ζητήσατε τίποτε ἐπικαλούμενοι τό ὄνομά μου ὡς Μεσίτου καί Ἀρχιερέως σας πρός τόν Πατέρα μου. Ἀπό τώρα ὅμως καί στό ἑξῆς νά ζητᾶτε συνεχῶς, καί θά λάβετε ὅ,τι ζητᾶτε· γιά νά εἶναι τέλεια ἡ χαρά πού θά νιώθετε καθώς θά εἰσακούεται ἡ προσευχή σας. 25 Ὅλα αὐτά σᾶς τά εἶπα μέ εἰκόνες, συνεσκιασμένα καί μέ κάποια ἀσάφεια, ἐπειδή ὁ νοῦς σας δέν εἶναι ἀκό­­­­­­­­­­­­­μη φωτισμένος. Καί γι’ αὐτό, ὅπως κι ἄν σᾶς τά πῶ, δέν θά τά καταλάβετε. Πλησιάζει ὅμως ὁ καιρός πού δέν θά σᾶς μιλῶ πλέον μέ ἀσάφεια καί συνεσκιασμένα· ἀλλά μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θά σᾶς πλη­­­­­­ρο­φορήσω μέ σαφήνεια καί καθαρά γιά τόν Θεό, τόν ὁποῖο θά γνωρίσετε ὡς Πατέρα ὄχι μό­νο δι­κό μου ἀλ­­λά καί δικό σας. 26 Ὅταν ἔλθει ἐκείνη ἡ ἡμέρα, θά ἀπευθύνετε τά αἰτήματά σας μέ τήν προσευχή ἐπικαλούμενοι τό ὄνομά μου καί ἑνωμένοι μαζί μου μέ τήν πίστη. Καί λόγῳ τῆς ἄμεσης τότε σχέσεως πού θά ἔχετε μέ τόν Πατέρα μου, δέν σᾶς λέω πλέον ὅτι ἐγώ θά παρακαλέσω τόν Πατέρα γιά σᾶς. 27 Διότι ὁ ἴδιος ὁ Πατέρας μου σᾶς ἀγαπᾶ ἀπό μόνος του. Σᾶς ἀγαπᾶ, διότι κι ἐσεῖς ἔχετε ἀγαπήσει ἐμέ­να κι ἔχετε πιστέψει ὅτι ἐγώ ἔχω γεννηθεῖ ἀπό τόν Θεό καί ἀπ’ αὐτόν ἔχω ἀποσταλεῖ στόν κόσμο. 28 Ἤμουν στούς κόλπους τοῦ Πατρός μου ὡς γνήσι­ος Υἱός του καί βγῆκα ἀπό τόν Πατέρα ὅταν ἔγινα ἄν­θρω­πος καί ἦλθα στόν κόσμο. Πάλι τώρα μέ τό θάνατό μου ἀφήνω τόν κόσμο καί μέ τήν Ἀνάληψή μου πηγαίνω στόν Πατέρα μου, καί δέχομαι καί ὡς ἄνθρωπος τή δό­ξα πού καί ὡς Θεός ἔχω προαιωνίως. 29 Τοῦ λένε οἱ μαθητές του: Νά, τώρα μιλᾶς καθαρά καί δέν λές τίποτε ἀλληγορικά, συνεσκιασμένα καί μέ ἀσά­­φεια. 30 Τώρα καταλαβαίνουμε ὅτι, χωρίς νά σοῦ πεῖ κανείς κά­τι, γνωρίζεις τίς ἀπορίες μας καί τούς μυστικούς προ­­­­­βλη­ματισμούς μας. Κι ἔτσι πληροφορούμαστε καί μεῖς ὅτι τά ξέρεις ὅλα, κι αὐτές ἀκόμη τίς ἀπόκρυφες σκέ­­­­­­ψεις τῶν ἀνθρώ­πων. Δέν ἔχεις ἀνάγκη νʼ ἀκού­σεις αὐτό πού θέλει κάποιος νά σέ ρωτήσει, ἀλλά τόν προ­­λα­βαί­­­νεις καί δίνεις ἀπά­ντη­ση στίς ἀπορίες του. Ἐξ­αι­­τίας τῆς ὑπερ­φυ­σι­κῆς αὐτῆς γνώσεώς σου πιστεύ­ου­με ὅτι κα­­­τάγεσαι ἀπό τόν Θεό καί ὅτι αὐτός σέ ἀπέστει­­λε στόν κόσμο. 31 Τούς ἀποκρίθηκε ὁ Ἰησοῦς: Τώρα πιστεύετε. Δέν εἶ­ναι ὅμως ἀκόμη σταθερή καί ἀδιάσειστη ἡ πίστη σας. 32 Νά τώρα ἔρχεται ὥρα, ἔφθασε κιόλας, νά σκορπισθεῖτε καί νά ἐπιστρέψετε ὁ καθένας σας στά σπίτια σας καί μένα νά μέ ἀφήσετε μόνο μου. Κι ὅμως οὔτε τώρα οὔτε τότε θά εἶμαι μόνος, διότι ὁ Πατέρας μου εἶναι μαζί μου. 33 Σᾶς τά εἶπα αὐτά γιά νά ἔχετε εἰρήνη ἔχοντας κοινωνία καί ἕνωση μαζί μου. Ἐφόσον εἶστε μέσα στόν κό­­σμο, θά ἔχετε θλίψη. Ἀλλά ἔχετε θάρρος. Ἐγώ ἔχω νι­­κή­σει τόν κόσμο. Καί μέ τή νίκη μου αὐτή ἐξασφάλισα καί γιά σᾶς τό θρίαμβο καί τή δόξα.

http://www.osotir.org/