Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016 ζ΄ ἑβδ. Ἰωάννου (Ἰω. ιζ΄ 18 - 26):

18 Καθὼς ἐμὲ ἀπέστειλας εἰς τὸν κόσμον, κἀγὼ ἀπέ­στειλα αὐτοὺς εἰς τὸν κόσμον· 19 καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐγὼ ἁγιάζω ἐμαυτόν, ἵνα καὶ αὐτοὶ ὦσιν ἡγιασμένοι ἐν ἀληθείᾳ. 20 Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ μόνον, ἀλλὰ καὶ πε­ρὶ τῶν πιστευόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ, 21 ἵνα πάντες ἓν ὦσι, κα­θὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν, ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 22 καὶ ἐγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν ἐσμεν, 23 ἐγὼ ἐν αὐτοῖς καὶ σὺ ἐν ἐμοί, ἵνα ὦσι τετελειωμένοι εἰς ἕν, καὶ ἵνα γινώσκῃ ὁ κόσμος ὅτι σύ με ἀπέστειλας καὶ ἠγάπησας αὐτοὺς κα­θὼς ἐμὲ ἠγάπησας.

 24 πάτερ, οὓς δέδωκάς μοι, θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσι μετ’ ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσι τὴν δόξαν τὴν ἐ­μὴν ἣν δέδωκάς μοι, ὅτι ἠ­γάπησάς με πρὸ κατα­βο­λῆς κόσμου. 25 πάτερ δίκαιε, καὶ ὁ κόσμος σε οὐκ ἔγνω, ἐγὼ δέ σε ἔγνων, καὶ οὗτοι ἔγνω­σαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας· 26 καὶ ἐγνώρισα αὐτοῖς τὸ ὄνομά σου καὶ γνωρίσω, ἵνα ἡ ἀγάπη ἣν ἠγάπησάς με ἐν αὐτοῖς ᾖ, κἀγὼ ἐν αὐτοῖς.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

18 Καί εἶναι ἀπόλυτη ἀνάγκη νά τούς καταρτίσεις καί νά τούς καθιερώσεις. Διότι ὅπως ἐσύ μέ ἀπέστειλες στόν κό­σμο, ἔτσι κι ἐγώ σύμφωνα μέ τήν ἐξουσία πού μοῦ ἔδω­σες, τούς ἀπέστειλα στόν κόσμο γιά νά συνεχί­ζουν τό ἔργο μου. 19 Καί γιά χάρη τους ἐγώ ἀφιέρωσα τή ζωή μου ὁλό­­κληρη σέ σένα καί προσφέρω καί τώρα τόν ἑαυτό μου ὡς θύμα καί ἱερό σφάγιο, γιά νά εἶναι κι αὐτοί ἁγια­σμέ­νοι μέ τή μετοχή τους στή θυσία μου αὐτή, ἀφοῦ πρῶτα ἐγκολ­πωθοῦν τό λόγο τῆς ἀλήθειας. 20 Δέν σέ παρακαλῶ ὅμως μόνο γι’ αὐτούς τούς ἕνδε­κα, ἀλλά καί γιά ἐκείνους πού θά πιστεύουν μέ τό κήρυγμά τους σέ μένα. 21 Σέ παρακαλῶ γιά ὅλους αὐτούς, γιά νά εἶναι ὅλοι ἕνα μέ τήν ἀγάπη καί τήν ὁμοφροσύνη πού θά κυριαρχεῖ με­ταξύ τους. Ὅπως ἐσύ, Πάτερ, εἶσαι ἑνωμένος μέ μένα κι ἐγώ εἶμαι ἑνωμένος μέ σένα, ἐπειδή ἔχουμε καί οἱ δύο τήν ἴδια οὐσία καί φύση, ἔτσι σέ παρακαλῶ νά εἶ­ναι κι αὐτοί ἕνα ἔχοντας κοινωνία καί ἕνωση μέ μᾶς, γιά νά πιστέψει ὁ κόσμος ὅτι ἐσύ μέ ἀπέστειλες. Καί θά τό πιστέψει αὐτό ὁ κόσμος πού εἶναι διαιρεμένος καί δι­χα­σμέ­νος, καθώς θά βλέπει τό καταπληκτικό αὐτό θαῦ­μα τῆς ἑνότητος καί συμφωνίας τῶν πιστῶν στό πρόσωπό μου. 22 Μέ δόξασες καί ὡς ἄνθρωπο, ἀφοῦ καί μέ τήν ἀν­θρώ­πινη φύση μου φανέρωσες τή θεϊκή φύση πού ἔχω ὡς Υἱός σου μονογενής γεμάτος χάρη καί ἀλήθεια. Καί ἐγώ τή δόξα αὐτή τῆς υἱότητος, τήν ὁποία ἔδω­σες καί στήν ἀνθρώπινη φύση μου, τήν ἔδωσα καί σ’ αὐτούς. Χάρισα καί σ’ αὐτούς τήν υἱοθεσία καί τούς κατέστησα μέτοχους τῆς θεϊκῆς καί ἔνδοξης ζωῆς μας, γιά νά εἶναι μεταξύ τους ἕνα, ὅπως κι ἐμεῖς εἴ­μαστε ἕνα. 23 Καί ἡ ἑνότητα αὐτή θά συντελεσθεῖ μέ τό νά ζῶ ἐγώ μέσα στόν καθένα ἀπʼ αὐτούς ξεχωριστά καί νά τούς ἑνώνω σʼ ἕνα πνευματικό σῶμα, καθώς καί σύ ὡς φυσικός Πατέρας μου θά εἶσαι μέσα μου. Ἔτσι θά εἶ­ναι τελειοποι­η­­­μέ­­νοι, ἔχοντας τέλεια ὁμόνοια καί ἀγάπη καί ἕνωση με­ταξύ τους. Κι ἔτσι θά γνωρίζει ὁ κόσμος, πού θά ἑλ­κύ­εται καί θά ἐκ­πλήσσεται ἀπό τήν πρωτοφανή αὐτή καί μοναδική ἑνό­τητα, ὅτι ἐσύ μέ ἀπέστειλες. Κι ὅσοι ἀπ’ τούς ἀν­θρώ­πους τοῦ κόσμου θά προσελκύονται στήν πίστη, θά αἰσθάνονται ἀπό τήν πείρα τους ὅτι ἐσύ ἀγάπησες αὐτούς πού εἶναι ἑνωμένοι μαζί μου ὅπως ἀγάπησες ἐμένα. 24 Πάτερ, ἐκείνους πού μοῦ ἔχεις δώσει, θέλω, ὅπου εἶμαι ἐγώ, νά εἶναι κι αὐτοί μαζί μου, γιά νά βλέπουν καί νά ἀπολαμβάνουν τή δόξα μου, τήν ὁποία μοῦ ἔδωσες προαιωνίως, διότι μέ ἀγάπησες προτοῦ νά θεμελιωθεῖ ὁ κόσμος· καί ἡ ἀγάπη σου αὐτή ἀποτελεῖ συγχρόνως καί τή δόξα μου. 25 Πάτερ δίκαιε, ἄν καί ὁ κόσμος δέν σέ γνώρισε λό­γῳ τῆς θεληματικῆς του τυφλώσεως, ἐγώ ὅμως καί ὡς ἄν­θρω­πος ἔχω τήν ἀληθινή γνώση γιά σένα σέ βαθ­­μό πού κανένας ἄλλος δέν τήν ἔχει. Κι αὐτοί πού εἶναι μα­θη­τές μου γνώρισαν καί κατάλαβαν ὅτι ἐσύ μέ ἀπέ­στει­λες· καί γι’ αὐτό ἔγιναν ἄξιοι τῆς ἀγάπης σου καί τῶν δωρεῶν τίς ὁποῖες δίκαια γι’ αὐτούς σοῦ ζητῶ. 26 Ἐγώ ἔκανα γνωστό τό ὄνομά σου σ’ αὐτούς καί τούς ἀπεκάλυψα τίς ἄπειρες τελειότητές σου. Καί θά τούς ἀπο­καλύψω ἀκόμη περισσότερα γιά σένα στό μέλλον μέ τήν ἔκχυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὥστε νά γίνουν ἀκό­μη περισσότερο ἄξιοι τῆς ἀγάπης σου. Κι ἔτσι ἡ ἀγάπη μέ τήν ὁποία μέ ἀγάπησες προαιωνίως νά εἶναι μέ­σα στίς καρδιές τους· καί νά αἰσθάνονται στά βάθη τους ὅτι τούς ἀγαπᾶς ὡς μέλη δικά μου, ἀφοῦ μέ τή νέα ζωή πού θά ζοῦν θά εἶ­­μαι μέσα τους κι ἐγώ, καί θά συ­να­­­­­ποτελοῦν ἕνα σῶμα μαζί μου.

http://www.osotir.org/