
Ο κατά φαντασίαν χριστιανός έχει γεύση κάποιων
χαρισματικών εμπειριών, οι οποίες τον βεβαιώνουν ότι είναι καλός χριστιανός και
αισθάνεται αυτάρκεια πνευματικής ζωής. Στην κατάσταση αυτή υποτιμά κάποιες
πτώσεις του, επειδή με την αίσθηση ότι είναι, όχι βέβαια τέλειος, αλλά πάντα
ένας καλός χριστιανός, αναπαύεται στον άνετο χώρο της φαντασίας του.
Στο χώρο αυτό απωθούνται οι πτώσεις του και παραμένουν
στον ασυνείδητο ψυχισμό του, έως ότου η αμαρτία τις αφυπνίσει εναντίον του.
Σε πολλά πατερικά κείμενα διαπιστώνεται η συμφωνία
των Πατέρων στο ότι η φαντασία αποτελεί παραπλανητικό παράγοντα πνευματικής
ζωής για το χριστιανό εκείνο, ο οποίος προσκολλάται στα αισθητά και υλικά
μεγέθη της ύπαρξης, στην υλική ποιότητα της ζωής και δεν προκύπτει πνευματικά
στην εργασία των ευαγγελικών αρετών.
Ο κατά φαντασία χριστιανός, με τον έντονο
εξωστρεφικό του χαρακτήρα και τη διψυχία του να είναι και μέσα στην Εκκλησία
και μέσα στα δρώμενα τον κόσμου, βιώνει διαχρονική τη διάσπασή του, να είναι
'ακατάστατος εν πάσαις ταίς οδοίς αυτού."
Νομίζω, το παραπάνω κείμενο εκθέτει τους
πραγματικούς λόγους του πνευματικού «βαλτώματος» πολλών εξ ημών. Δείχνει,
όμως, μετά τη διάγνωση και την ενδεικνυόμενη λύση. Προσευχή, ταπείνωση,
εγρήγορση, διάρκεια της πνευματικής ζωής.
Ο Θεός να μας λυπηθεί και να μας ελεήσει.
-------------
Του μακαριστού πλέον ομοτίμου καθηγητού της Ποιμαντικής Θεολογίας του
ΑΠΘκ. Ιωάννου Κορναράκη«Ο κατά φαντασίαν Χριστιανός- κάτω από το φως της
εικόνας του ΠΑΤΕΡΙΚΟΥ ανθρώπου», (Εκδ. Ι. Μ. Παντοκράτορος Σωτήρος Χριστού
-Κέρκυρα, Αθήνα 2011, σελ. 62-63)
http://www.egolpion.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου