Ο Απόστολος της Κυριακής

Ἀπόστολος 29 Ἰανουαρίου 2017, ιζ΄ Κυριακῆς: Β΄ Κορ. ς΄ 16 - ζ΄ 1

Ἀδελφοί, ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παν­τοκράτωρ. Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, ­καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁ­­­γιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017 (Θεραπεία τῆς θυγατρὸς τῆς Χαναναίας) - ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΕ´ 21-28

Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. Ο δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. Ο δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. Η δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. Ο δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. Η δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

Ο άνθρωπος που δεν πηγαίνει συχνά στην εκκλησία…

Ο άνθρωπος που δεν πηγαίνει συχνά στην εκκλησία, που δεν εξομολογείται και δεν κοινωνεί, δε γίνεται μέτοχος της θείας χάριτος. Αυτή είναι η αιτία που η πλειοψηφία των ανθρώπων φτάνουν να είναι ψυχικά άρρωστοι».

Ο στάρετς Ιωσήφ θεράπευε διάφορες ασθένειες. Υποστήριζε πως οι μισοί από τους ασθενείς θεραπεύονταν, ενώ οι άλλοι μισοί έφευγαν αθεράπευτοι. Ο Θεός δεν επέτρεπε να θεραπευτούν, επειδή η θεραπεία τους δε θα ήταν ωφέλιμη για τη σωτηρία τους, αλλά θα προκαλούσε τον πνευματικό τους θάνατο.

Η σιωπή του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου

Τρεις ήταν οι μεγάλες αγάπες του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Τρία τα μεγάλα θέλγητρά του. Τρεις οι βασικοί πόθοι του και οι φλογερές του επιθυμίες.

   Η ειρήνη, η ησυχία και η σιωπή.

   Ας επικεντρωθούμε στην τελευταία αγάπη του Γρηγορίου, τη σιωπή, και ας δούμε πως τη βίωνε και τι δίδασκε για την αξία της.

  Αναφέρουν οι βιογράφοι του Γρηγορίου ότι κατά τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής, προ του Πάσχα του 382, ένα χρόνο μετά την αποχώρησή του από τον πατριαρχικό θρόνο της Κων/πόλεως, τήρησε απόλυτη σιωπή. Μαζί με τη νηστεία των τροφών δοκίμασε και τη νηστεία των λόγων.

Ένα διαφορετικό αλφαβητάρι από τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο

Ά ρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του.

Β ίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις.

Γ νώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων.

Тί είναι η καταλαλιά και τί η κατάκριση;

Η απάντηση από τo Γερoντικόν εκδ. Ρηγoπoυλoυ 1983 σελ 360-362

ΚΑΠΟΙΟΣ Γέρoντας, πoύ ερωτήθηκε από τους αδελφούς τί είναι καταλαλιά και τί κατάκρισις, έδωσε την ακόλoυθη εξήγηση:
Μέ τήν καταλαλιά φανερώνει κανείς τά κρυφά ελαττώματα τoϋ άδελφoύ τoυ. Μέ τήν κατάκρισι καταδικάζει τά φανερά. «Αν ειπή κανείς λόγoυ χάρι, πώς ό τάδε αδελφός είναι μέν καλoπρoαίρετoς καί αγαθός, άλλα τoυ λείπει ή διάκρισι, αυτό είναι καταλαλιά. «Αν όμως είπή ότι ό δείνα είναι πλεoνέκτης καί φιλάργυρoς, τoύτo είναι κατάκρισις, γιατί μέ τό λόγo αυτό καταδικάζει τίς πράξεις του πλησίoν τoυ.
Η κατάκρισις είναι χειρότερη από τήν καταλαλιά.

Όταν δεν σου συμπεριφέρονται καλά

Παραπονιέσαι ότι δεν σου συμπεριφέρονται καλά αυτοί με τους οποίους συναναστρέφεσαι. Άκου τη συμβουλή μου:

Εάν κάποιος δεν σου συμπεριφέρεται καλά, εσύ να του συμπεριφέρεσαι με καλοσύνη. Όλη η υπόθεση θέλει ταπείνωση. 

Ας πούμε ένα παράδειγμα: Σου λέγει κάποιος πως η δουλειά σου δεν είναι καλή. Να του πεις: “Ευχαριστώ, που με συμβουλεύεις. Βοήθησε με να γίνω καλύτερος. Λέγε μου τα λάθη μου, για να τα διορθώσω”. 

Να δέχεσαι απ’ όλους συμβουλές, από ταπείνωση όμως και όχι από δειλία. Έτσι θα διατηρείς στην ψυχή σου την ουράνια χαρά και την ειρήνη.

Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω

Εορτή Κατηχητικών συνάξεων & χορωδίας

Ρίξε το βλέμμα σου προς τον ουρανό κι αναλογίσου με Ποιόν συνομιλείς…

Επειδή, λοιπόν, είναι μεγαλύτερο το κέρδος και μεγαλύτερη η ευκολία σ’ εκείνους που πλησιάζουν τον Θεό, ας μην περιφρονούμε την προσευχή.

Γιατί τότε θα συμφιλιωθείς και θα συνομιλήσεις καλύτερα μ’ Αυτόν, τότε σου δίνει ευκολότερα εκείνο που ζητάς, όταν εσύ ο ίδιος τον παρακαλείς, όταν η καρδιά σου είναι καθαρή, όταν οι λογισμοί σου συνοδεύονται από σωφροσύνη, όταν δεν Τον παρακαλείς με αδιαφορία… πράγμα που κάνουν πολλοί, και η μεν γλώσσα τους λέει τα λόγια της προσευχής, ενώ η ψυχή περιφέρεται σε πολλά μέρη του σπιτιού, της αγοράς, των δρόμων!

Ο Απόστολος της Κυριακής

Ἀπόστ. Κυριακής 22/1/2017  λβ΄ ἐπιστ. (Α΄ Τιμ. δ΄ 9-15)

9 πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος· 10 εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κο­πιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάν-των ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν. 11 Παράγγελλε ταῦτα καὶ δίδασκε. 12 μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. 13 ἕως ἔρχομαι πρόσεχε τῇ ἀναγνώσει, τῇ παρακλήσει, τῇ διδασκαλίᾳ. 14 μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου. 15 ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 22/1/2017  ιε΄ Λουκᾶ (Λουκᾶ ιθ΄ 1-10)

Καὶ εἰσελθὼν διήρχετο τὴν Ἱεριχώ· 2 καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι κα­λούμενος Ζακχαῖος, καὶ αὐ­­τὸς ἦν ἀρχιτελώνης, καὶ οὗ­­­τος ἦν πλούσιος, 3 καὶ ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν τίς ἐστι, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἀ­­­πὸ τοῦ ὄχλου, ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν. 4 καὶ προδραμὼν ἔμπρο­σ­θεν ἀνέβη ἐπὶ συκομορέαν, ἵνα ἴδῃ αὐτόν, ὅτι ἐκεί­νης ἤμελλε διέρχεσθαι. 5 καὶ ὡς ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ἀναβλέψας ὁ Ἰησοῦς εἶδεν αὐτὸν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ζακχαῖε, σπεύσας κα­­­τάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι. 6 καὶ σπεύσας κατέβη, καὶ ὑπεδέξατο αὐτὸν χαίρων. 7 καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁ­­­μαρ­τωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι. 8 σταθεὶς δὲ Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτω­­­­­χοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυ­κο­φάντη­σα, ἀποδίδωμι τε­τρα­πλοῦν. 9 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Ἰ­η­σοῦς ὅτι σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο, καθότι καὶ αὐτὸς υἱὸς Ἀβρα­άμ ἐστιν. 10 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀν­θρώπου ζητῆσαι καὶ σῶ­σαι τὸ ἀπολωλός.

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Σάββατο 21/1/2017 ιε΄ ἑβδ. Ματθ. (Ματθ. κδ΄ 1-13)

Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἐ­­­­­πο­ρεύετο ἀπὸ τοῦ ἱε­­ροῦ· καὶ προσῆλθον οἱ μα­­θη­­­ταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐ­­τῷ τὰς οἰκοδομὰς τοῦ ἱεροῦ. 2 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ βλέπετε ταῦτα πάντα; ἀ­­μὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθος ἐπὶ λίθον, ὃς οὐ καταλυθήσεται. 3 καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ ὄρους τῶν ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ᾿ ἰδίαν λέγοντες· εἰπὲ ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; 4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ.

Απογευματινό προσκύνημα 12/2/2017

Την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017 θα πραγματοποιηθεί απογευματινό προσκύνημα στην Ι.Μ. Αγίας Φιλοθέης στην Εκάλη και στην Ι.Μ. Αγίας Σκέπης στην Δροσιά, ενώ θα επισκεφτούμε και την λίμνη Μπελέτσι στην Πάρνηθα όπου και θα καταλύσουμε.

Πληροφορίες στο τηλ. 210 4410663 και στους επιτρόπους του Ιερού Ναού.

Επιστολή Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου

Την επιστολή αυτή, έστειλε ο Μεγ. Αθανάσιος ως πατριάρχης Αλεξανδρείας το έτος 367. Στην επιστολή αυτή ο Μεγ. Αθανάσιος εκτός της ημέρας εορτασμού του Πάσχα κάνει λόγο και περί του κανόνος των βιβλίων της Αγ. Γραφής. Και η επιστολή – κανών αυτή, εντάσσεται στον αγώνα του Αθανασίου υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως και εναντίον των αιρετικών. Τον κανόνα αυτόν, ο οποίος επεκυρώθη υπό της Πενθέκτης Οικουμ. Συνόδου (β΄ καν.), τον παρέλαβε η Εκκλησία στην συλλογή των Ιερών κανόνων της και τον περιέβαλε ιδιάζον κύρος.

Η συνάντηση του Αγίου Αντωνίου με τον Αββά Παύλο

Μια μέρα, καθώς θερμά προσευχόταν (ο άγιος Αντώνιος), του ήρθε ένας λογισμός, που αμέσως τον έκανε να ρωτήσει εναγώνια τον Θεό:

-Άραγε υπάρχει κάτι ακόμα στην πνευματική ζωή που δεν το ξέρω; Υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει ακόμη ν’ αγωνιστώ; Υπάρχει κάποιος πιο έμπειρος να με διδάξει το δρόμο προς άλλες πνευματικές κορυφές; Τότε ήταν που άκουσε Άγγελο Κυρίου να του λέει:
-Αντώνιε, σήκω και πήγαινε βαθύτερα στην έρημο. Εκεί θα συναντήσεις τον Αββά [=πατέρα] Παύλο και πολύ θα ωφεληθείς.

«Τις ο αψάμενός μου;»

Δύο επαφές - Δύο γυναίκες

Το ερώτημα «Τις ο αψάμενός μου;» . -Ποιος με ακούμπησε;... 

Ένα ερώτημα που έχει σχέση και με τα δύο θαύματα τής ευαγγελικής περικοπής. Και τα δύο θαύματα γίνονται από τον παντοδύναμο Χριστό. Και τα δύο θαύματα γίνονται σε γυναίκες. Και τα δύο έχουν σχέση μετά 12 χρόνια. Δώδεκα χρόνια ήταν άρρωστη η αιμορροούσα γυναίκα, η γυναίκα που είχε ακατάσχετη αιμορραγία. Δώδεκα χρόνια βασανιζόταν. Δώδεκα χρόνια ασταμάτητο το κακό, την είχε εξαντλήσει. Η μία γυναίκα ήταν δώδεκα χρόνια άρρωστη. Η άλλη γυναίκα ήταν όλο και όλο 12 χρονών. 

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Δευτέρα 16/1/2017  ιε΄ ἑβδ. Ματθαίου (Μρ. ε΄ 24-34)

24 καὶ ἀπῆλθε μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, καὶ συνέθλιβον αὐτόν. 25 Καὶ γυνή τις οὖσα ἐν ρύσει αἵματος ἔτη δώδεκα, 26 καὶ πολλὰ παθοῦσα ὑπὸ πολλῶν ἰατρῶν καὶ δαπα­νή­σασα τὰ παρ᾿ ἑαυτῆς πάν­τα, καὶ μηδὲν ὠφεληθεῖ­σα, ἀλλὰ μᾶλλον εἰς τὸ χεῖρον ἐλθοῦσα, 27 ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἰη­σοῦ, ἐλθοῦσα ἐν τῷ ὄχλῳ ὄ­­πισθεν ἥψατο τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· 28 ἔλεγε γὰρ ἐν ἑαυτῇ ὅτι ἐὰν ἅψωμαι κἂν τῶν ἱματίων αὐτοῦ, σωθήσομαι. 29 καὶ εὐθέως ἐξηράνθη ἡ πηγὴ τοῦ αἵματος αὐτῆς, καὶ ἔγνω τῷ σώματι ὅτι ἴαται ἀπὸ τῆς μάστιγος. 30 καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐπιγνοὺς ἐν ἑαυτῷ τὴν ἐξ αὐτοῦ δύναμιν ἐξελθοῦσαν, ἐ­­­πιστραφεὶς ἐν τῷ ὄχλῳ ἔλε­γε· τίς μου ἥψατο τῶν ἱματίων; 31 καὶ ἔλεγον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· βλέπεις τὸν ὄ­­­­χλον συνθλίβοντά σε, καὶ λέγεις τίς μου ἥψατο; 32 καὶ περιεβλέπετο ἰδεῖν τὴν τοῦτο ποιήσασαν. 33 ἡ δὲ γυνὴ φοβηθεῖσα καὶ τρέμουσα, εἰδυῖα ὃ γέγονεν ἐπ᾿ αὐτῇ, ἦλθε καὶ προσέπεσεν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. 34 ὁ δὲ εἶπεν αὐτῇ· θύγατερ,­ ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· ὕ­­­παγε εἰς εἰρήνην, καὶ ἴσθι ὑγιὴς ἀπὸ τῆς μάστιγός σου.

ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ

«Απήντησαν αυτώ δέκα λεπροί άνδρες, οι έστησαν πόρρωθεν...» (Λουκ. 17, 12)

Θαύμα και διδασκαλία
Ένα θαύμα, αγαπητοί, ένα θαύμα βλέπουμε στο Ευαγγέλιο της ΙΒ' Κυριακής του Λουκά. Βλέπουμε ένα θαύμα, πούνε συγχρόνως και μία διδασκαλία. Είναι το θαύμα της θεραπείας των 10 λεπρών. Αλλά προς αυτούς τους 10 λεπρούς παραβάλλονται όλοι οι άνθρωποι. Πραγματικά λεπροί εκείνοι οι 10 δυστυχισμένοι άνθρωποι. Συμβολικά λεπροί όλοι οι άνθρωποι, ή μάλλον ψυχικά λεπροί. Λεπροί με λέπρα χειρότερη απ’ τη λέπρα τη σωματική, που είχαν οι άνδρες του Ευαγγελίου και όλοι οι χανσενικοί όλων των εποχών.
Οι δέκα λεπροί κι ο Χριστός είναι τα πρόσωπα του θαύματος. Ας δούμε τη στάση των 10 λεπρών μπροστά στο Χριστό! Ποια ήταν αυτή η στάση; Δεν ήταν μία η στάση. Τέσσερις στάσεις βλέπουμε ν’ αλλάζουν οι λεπροί. Αλλά κι όλοι οι άνθρωποι μπροστά στο Χριστό παίρνουν, πρέπει να παίρνουν, αυτές τις στάσεις των 10 λεπρών. Ας δούμε αυτές τις τέσσερις στάσεις, όπως φωτογραφίζονται μέσα στο Ευαγγέλιο.

Ο Απόστολος της Κυριακής

"Μή ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους"

Ἀπόστολος Κυριακῆς 15/1/2016: Κολσ. β΄ 4-11

Aδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ. Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι᾿ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· νυνὶ δὲ ἀπόθε-σθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Ευαγγέλιον τῆς Κυριακῆς 15/1/2017 Λουκ. ιζ΄ 12-19

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσερχομένου τοῦ ᾿Ιησοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν. εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος; καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.

Τη σιωπή να την αγαπάς περισσότερο από το λόγο

Είπε ο αββάς Ησαϊας: «Τη σιωπή να την αγαπάς περισσότερο από το λόγο, γιατί η σιωπή φέρνει θησαυρό ,ενώ η ομιλία τον διασκορπίζει».

Κάποιος αδελφός ρώτησε τον αββά Ισίδωρο, τον πρεσβύτερο της Σκήτης: «Γιατί οι δαίμονες σε φοβούνται τόσο πολύ;» Του απαντά ο Γέροντας: «Από την ώρα που έγινα μοναχός προσπαθώ να μην επιτρέπω την οργή να ανέβει στο στόμα μου (Πρβλ.Ψαλμ. 149, 6.)».

Για την ώρα της Κρίσης και του θανάτου

Κάποιος αδελφός πήγε στον αββά Μακάριο τον Αιγύπτιο και του είπε:

– Αββά, πες μου λόγο, πώς θα σωθώ;

Και λέει ο Γέροντας:
– Πήγαινε στα μνήματα και βρίσε τους νεκρούς.

Πήγε λοιπόν ο αδελφός, έβρισε και λιθοβόλησε τους νεκρούς και ήρθε και το είπε στο Γέροντα. Του λέει ο Γέροντας:

Άγιος Παΐσιος, ο "Ασυρματιστής του Θεού"

Η ανάγκη του εκκλησιασμού

Εκκλησιασμός ονομάζεται η σύναξη του λαού του Θεού, δηλαδή της Εκκλησίας, στον Ναό, όπου δοξολογεί τον Κύριο. Ο Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων γράφει ότι η Εκκλησία έλαβε το όνομα αυτό «επειδή προσκαλεί όλους μαζί τους πιστούς και τους συγκεντρώνει επί το αυτό» στο έργο της κοινής λατρείας και δοξολογίας του Θεού. (Η λέξη εκκλησία παράγεται από το ρήμα εκκαλέω που σημαίνει προσκαλώ, συναθροίζω).

Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Εὐαγγέλιον μεθέορτον,  Παρασκευή 13/1/2017 Λουκᾶ (Λουκ. κ΄ 1-8)

Καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐκείνων διδάσκοντος αὐτοῦ τὸν λαὸν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ εὐαγγελιζο­μένου ἐπέστησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ γραμματεῖς σὺν τοῖς πρεσβυτέροις 2 καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν λέγοντες· εἰπὲ ἡμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς, ἢ τίς ἐστιν ὁ δούς σοι τὴν ἐξου­σίαν ταύτην; 3 ἀποκριθεὶς δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· ἐρωτήσω ὑμᾶς κἀ­γὼ ἕνα λόγον, καὶ εἴπατέ μοι· 4 τὸ βάπτισμα Ἰωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν ἢ ἐξ ἀν­θρώ­πων; 5 οἱ δὲ συνελογίσαντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες ὅτι ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ, διατί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ; 6 ἐὰν δὲ εἴπωμεν, ἐξ ἀν­θρώπων, πᾶς ὁ λαὸς κατα­λιθάσει ἡμᾶς· πεπεισμένος γάρ ἐστιν Ἰωάννην προφήτην εἶναι. 7 καὶ ἀπεκρίθησαν μὴ εἰδέ­ναι πόθεν. 8 καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.