Για την ώρα της Κρίσης και του θανάτου

Κάποιος αδελφός πήγε στον αββά Μακάριο τον Αιγύπτιο και του είπε:

– Αββά, πες μου λόγο, πώς θα σωθώ;

Και λέει ο Γέροντας:
– Πήγαινε στα μνήματα και βρίσε τους νεκρούς.

Πήγε λοιπόν ο αδελφός, έβρισε και λιθοβόλησε τους νεκρούς και ήρθε και το είπε στο Γέροντα. Του λέει ο Γέροντας:

– Τίποτα δε σου είπαν;
– Όχι
– Πήγαινε πάλι αύριο και επαίνεσε τους.

Πήγε λοιπόν ο αδελφός και τους επαίνεσε με τα λόγια «Απόστολοι, άγιοι και δίκαιοι» και ήρθε προς το Γέροντα και του είπε:

– Τους εξύμνησα
– Τίποτα δε σου απάντησαν;
– Όχι

– Είδες πόσο τους ατίμασες και τίποτα δε σου είπαν; Έτσι κι εσύ, εάν θέλεις να σωθείς, γίνε νεκρός. Ούτε την αδικίατων ανθρώπων ούτε τη δόξα τους να μη λογαριάζεις, όπως κάνουν οι νεκροί, και θα μπορέσεις να σωθείς.

Από το Γεροντικό