Ά ρχιζε πάντα απ’
το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του.
Β ίου το κέρδος
είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις.
Δ εινόν το να
πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος.
Ε υεργετείς; Μάθε
λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι.
Ζ ήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ.
Η σάρκα η
ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά.
Θ υμό χαλίνωνε,
μη πέσεις έξω από τη λογική.
Ί σια ψηλά το
βλέμμα σου, στη γλώσσα να ‘χεις μέτρο.
Κ λειδί στ’ αυτιά
να βρίσκεται, το γέλιο σου να ‘ναι σεμνό.
Λ υχνάρι να
πορεύεται η λογική μπροστά από κάθε σου έργο.
Μ η σου γλυστράει
κάτω απ’ ότι φαίνεται, εκείνο που υπάρχει.
Ν α ερευνάς τα
πάντα με το νου, όμως να πράττεις όσα επιτρέπονται.
Ξ ένος πως είσαι,
μάθε το καλά. Γι’ αυτό τίμα τους ξένους.
Ό ταν στη γαλήνη
ταξιδεύεις, τότε να θυμάσαι τη φουρτούνα.
Π άντα να δέχεσαι
ευχάριστα, όσα από το Θεό προέρχονται.
Ρ αβδί να σε
χτυπά του δίκαιου καλύτερα, παρά ο κακός να σε τιμά.
Σ τις θύρες των
σοφών να πηγαινοέρχεσαι, μακρυά απ’ τις θύρες των πλουσίων.
Τ ο μικρό, μικρό
δεν είναι όταν σε κάτι μέγα οδηγεί.
Ύ βριν χαλίνωνε,
μακρυά απ’ την έπαρση μέγας σοφός να γίνεις.
Φ υλάξου συ απ’
το πέσιμο, σαν όμως άλλος πέσει, μη γελάς.
Χ άρισμα το να σε
φθονούν, αίσχος και μέγα, να φθονείς εσύ.
Ψ υχή που στο Θεό
προσφέρεται, είναι η καλύτερη θυσία.
Ω, ποιος θα τα φυλάξει
όλα αυτά; Αυτός και θα σωθεί!
Αγίου Γρηγορίου του
Θεολόγου
http://panagia-ierosolymitissa.blogspot.gr/2016/06/blog-post_20.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου