Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Παρασκευή 23/9/2016 Εὐαγγέλιον: τοῦ Προδρόμου (Λκ. α΄ 5 - 25):

5 Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας Ἀ-βιά, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων Ἀαρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς Ἐλισάβετ. 6 ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι. 7 καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον,­ καθότι ἡ Ἐλισάβετ ἦν στεῖ­ρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐ­τῶν ἦσαν. 8 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ, 9 κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσ­ελ­θὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυ­ρίου·

10 καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος. 11 ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος. 12 καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν. 13 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην· 14 καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρή­σονται. 15 ἔσται γὰρ μέγας ἐνώ­πι­­­ον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ Πνεύματος Ἁγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ, 16 καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν· 17 καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύμα­τι καὶ δυνάμει Ἠλιού, ἐπι­στρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμά­σαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον. 18 καὶ εἶπε Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον· κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς. 19 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λα­λῆσαι πρός σε καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα· 20 καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄ­χρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦ­τα, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πλη­ρω­θήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν. 21 καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδο­κῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύ­μαζον ἐν τῷ χρονίζειν αὐτὸν ἐν τῷ ναῷ. 22 ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἠδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνω­σαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενε κωφός. 23 καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθη­σαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουρ­γίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. 24 Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέ­ρας συνέλαβεν Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε, 25 λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέ-ραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

5 Τήν ἐποχή πού στήν Ἰουδαία ἦταν βασιλιάς ὁ Ἡρώ­δης, ζοῦσε κάποιος ἱερεύς πού λεγόταν Ζαχαρίας, ἀπό τήν τάξη τῶν λειτουργῶν τοῦ ναοῦ ἡ ὁποία καταγόταν ἀπό τόν ἱερέα Ἀβιά. Καί ἡ γυναίκα του ἦταν ἀπό τούς ἀπο­γόνους τοῦ Ἀαρών, καί τό ὄνομά της ἦταν Ἐλι­σά­βετ. 6 Καί οἱ δύο ἦταν ἐνάρετοι ἔναντι τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἐρευ­­­­νᾶ καί γνωρίζει τίς καρδιές ὅλων, καί πορεύονταν σύμφωνα μέ ὅλες γενικά τίς ἐντολές καί τά παραγ­γέλ­ματα τοῦ Κυρίου. Ἦταν ἄμεμπτοι σέ ὅλα καί ἐλεύ­θε­ροι ἀπό κάθε σοβαρή παρεκτροπή. 7 Δέν εἶχαν ὅμως παιδί, διότι ἡ Ἐλισάβετ ἦταν στείρα.Καί ἐπιπλέον βρίσκονταν καί οἱ δύο σέ ἀρκετά προχωρημένη ἡλικία. 8 Ὅταν λοιπόν ἦρθε ἡ σειρά νά ἐφη­με­ρεύσει ἡ τάξη καί ἡ οἰκογένεια τῶν ἱερέων στήν ὁποία ἀνῆκε ὁ Ζαχαρίας, κι ἐνῶ αὐτός τελοῦσε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τήν ἱερατική του λειτουργία, συνέβη τό ἑξῆς: 9 Σύμφωνα μέ τή συνήθεια πού ἐπικρατοῦσε τότε στό ἱερατεῖο, νά ἐκλέγεται δηλαδή μέ κλῆρο ὁ ἱερεύς πού θά πρόσφερε τό θυμίαμα, ἔπεσε στόν Ζαχαρία ὁ κλῆρος νά μπεῖ στό ναό τοῦ Κυρίου καί νά προσφέρει θυμίαμα στό θυσιαστήριο τῶν θυμιαμάτων. 10 Στό μεταξύ ὅλο τό πλῆθος τοῦ λαοῦ βρισκόταν συναθροισμένο καί προσευχόταν ἔξω, στό προαύλιο τοῦ ναοῦ, τήν ὥρα πού καιγόταν τό θυμίαμα. 11 Τότε τοῦ ἐμφανίστηκε ἄγγελος Κυρίου, ὁ ὁποῖος στε­κό­ταν στά δεξιά τοῦ θυσιαστηρίου, πάνω στό ὁποῖο και­γόταν τό θυμίαμα. 12 Κι ὅταν τόν εἶδε ὁ Ζαχαρίας, ταράχθηκε καί κυριεύθηκε ἀπό φόβο. 13 Ὁ ἄγγελος ὅμως τοῦ εἶπε: Μή φοβᾶσαι, Ζαχαρία, ἀλλά νά χαίρεσαι, διότι εἰσακούσθηκε ἀπό τόν Θεό ἡ δέησή σου πού πολλές φορές ἕως τώρα ἔκανες. Ἡ γυναίκα σου ἡ Ἐλισάβετ θά σοῦ γεννήσει ἕνα ἀγόρι, καί θά τοῦ δώσεις τό ὄνομα Ἰωάννης. 14 Θά νιώσεις χαρά καί ἀγαλλίαση· καί πολλοί, ὅταν θ’ ἀκούσουν τό προφητικό κήρυγμά του, θά χαροῦν γιά τή γέννησή του. 15 Ἡ γέννησή του θά φέρει τόση μεγάλη χαρά, διότι ὁ ἄν­θρωπος αὐτός θά εἶναι πραγματικά μεγάλος καί ἀνα­­­­γνωρισμένος ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο. Δέν θά πιεῖ κρασί ἤ ἄλλο μεθυστικό ποτό. Καί θά εἶναι γεμάτος μέ τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν καιρό ἀκόμη πού θά εἶναι στήν κοιλιά τῆς μητέρας του. 16 Καί θά κάνει πολλούς ἀπ’ τούς ἀπογόνους τοῦ Ἰσρα­­ήλ πού ἔχουν ἀποπλανηθεῖ καί ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τόν Θεό μέ τίς ἁμαρτίες τους νά ἐπιστρέψουν μέ τή μετάνοια στόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριο, τόν Θεό τους. 17 Αὐτός θά προπορευθεῖ ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Θεαν­θρώ­που Μεσσία ἔχοντας τό ἴδιο προφητικό χά­ρισμα τοῦ Πνεύματος καί τήν ἴδια παρρησία καί δυναμική δρά­ση πού εἶχε καί ὁ Ἠλίας. Καί θά τά χρησιμοποιεῖ αὐτά γιά νά ξαναγυρίσει στά παιδιά τίς καρδιές τῶν πατέρων πού ψυχράνθηκαν καί ἔχασαν κι αὐτή τή φυσική τους στοργή, καί νά θερμάνει ἔτσι καί νά σφίξει στενότερα τούς οἰκογενειακούς δεσμούς· κι ἀκόμη γιά νά ἐπα­να­φέ­ρει τούς ἀπείθαρχους καί δύστροπους καί νά τούς κάνει νά ἀποκτήσουν τίς σκέψεις καί τό φρό­νημα τῶν δικαίων καί νά γίνουν ἐνάρετοι. Καί ἔτσι νά ἑτοιμάσει γιά τόν Κύ­ριο ἕνα λαό θρησκευτικῶς καί ἠθικῶς προετοιμασμέ­νο νά τόν ὑποδεχθεῖ καί νά τόν ἐγκολπωθεῖ ὡς Σωτή­ρα του. 18 Εἶπε τότε ὁ Ζαχαρίας στόν ἄγγελο: Μέ ποιό σημάδι θά βεβαιωθῶ γι’ αὐτό πού μοῦ λές; Αὐτό μοῦ φαίνεται ἀπίθανο καί ἀπίστευτο, διότι ἐγώ εἶμαι γέρος καί ἡ γυναίκα μου εἶναι περασμένης ἡλικίας. 19 Τότε ὁ ἄγγελος τοῦ ἀποκρίθηκε: Ἐγώ εἶμαι ὁ ἀρ­χάγ­γελος Γαβριήλ, πού παραστέκομαι μπροστά στό Θεό γιά νά τόν ὑπηρετῶ μαζί μέ τούς ἄλλους ἀρχαγγέλους του. Καί μέ ἔστειλε ὁ Θεός νά σοῦ μιλήσω καί νά σοῦ φέρω τή χαρμόσυνη αὐτή εἴδηση. 20 Ἀλλά ἀφοῦ ζητᾶς σημάδι, ἰδού τό ἔχεις, ὄχι ὅμως ὅπως τό θέλεις: Θά χάσεις τή λαλιά σου καί δέν θά μπορεῖς νά μιλή­σεις μέχρι τήν ἡμέρα πού θά γίνουν αὐτά, δηλαδή μέχρι τή γέννηση τοῦ παιδιοῦ καί τήν ὀνομασία του. Θά ἔχεις τήν τιμωρία αὐτή, ἐπειδή δέν πίστεψες στά λόγια μου, τά ὁποῖα θά πραγματοποιηθοῦν ὁλοκληρωτικά στήν ὥρα τους. 21 Ὁ λαός στό μεταξύ ἐξακολουθοῦσε νά περιμένει τόν Ζαχαρία. Κι ὅλοι ἀποροῦσαν, γιατί αὐτός ἔμε­­νε πολλή ὥρα μέσα στό ναό κι ἀργοῦσε νά βγεῖ. 22 Ἀλλά κι ὅταν βγῆκε ἀπό τό θυσιαστήριο, δέν μπο­ροῦ­σε νά τούς μιλήσει καί ν’ ἀπαντήσει σ’ ὅσους τόν ρω­τοῦσαν γιά τήν ἀργοπορία του. Καί κατάλα­βαν ὅτι μέσα στό ναό εἶχε δεῖ κάποια ὀπτασία. Κι αὐτός ἐξα­κο­λου­θοῦσε νά συν­εν­­νοεῖται μ’ αὐ­τούς μέ νεύματα, καί πα­ρέμενε κουφός καί ἄλαλος. 23 Κι ὅταν συμπληρώθηκαν οἱ ἡμέρες τῆς ἑβδομάδος ἐκείνης πού εἶχε τό καθῆκον νά λειτουργεῖ στό ναό, ἔφυ­γε ἀπό τά Ἱερο­σό­λυμα καί πῆγε στό σπίτι του. 24 Ὕστερα λοιπόν ἀπό τίς ἡμέρες αὐτές ἔμεινε ἔγκυος ἡ σύζυγός του ἡ Ἐλισάβετ, καί ἐπί πέντε μῆνες ἀπό συ­στο­λή ἔκρυβε μέ ἐπιμέλεια τήν ἐγκυμοσύνη της. 25 Ὅταν ὅμως πλέον δέν μποροῦσε νά κρυφτεῖ, ἔλεγε σ’ αὐτούς πού ἤθελαν νά τήν συγχαροῦν: μοῦ ἔκανε αὐ­­τό τό κα­λό ὁ Θεός ἔτσι, σέ περασμένη ἡλικία, τίς ἡμέ­ρες αὐ­τές πού ἐπέβλεψε μέ εὐμένεια σέ μένα γιά νά μοῦ ἀφαι­ρέσει τή ντροπή πού ἔνιωθα ἀνάμεσα στούς ἀν­­­θρώπους ἐξαι­τί­ας τῆς στειρότητας καί τῆς ἀτεκνίας μου.

http://www.osotir.org/