Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Πέμπτη 29/9/2016  β΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. στ΄ 12 - 19):

12 Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ἐξῆλθεν εἰς τὸ ὄρος προσεύξασθαι, καὶ ἦν διανυκτερεύων ἐν τῇ προ­σ­ευχῇ τοῦ Θεοῦ. 13 καὶ ὅτε ἐγένετο ἡμέρα, προσεφώνησε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ, καὶ ἐκλεξάμενος ἀπ᾿ αὐτῶν δώδεκα, οὓς καὶ ἀποστόλους ὠνόμασε, 14 Σίμωνα, ὃν καὶ ὠνόμα­σε Πέτρον, καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην, Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον, 15 Ματθαῖον καὶ Θωμᾶν, Ἰά­κωβον τὸν τοῦ Ἀλφαίου καὶ Σίμωνα τὸν καλούμενον Ζηλωτήν, 16 Ἰούδαν Ἰακώβου καὶ Ἰού­δαν Ἰσκαριώτην, ὃς καὶ ἐγέ­νετο προδότης, 17 καὶ καταβὰς μετ᾿ αὐτῶν ἔστη ἐπὶ τόπου πεδινοῦ, καὶ ὄχλος μαθητῶν αὐτοῦ, καὶ πλῆθος πολὺ τοῦ λαοῦ ἀπὸ πάσης τῆς Ἰουδαίας καὶ Ἱε­ρουσαλὴμ καὶ τῆς παραλί­ου Τύρου καὶ Σιδῶνος, οἳ ἦλθον ἀκοῦσαι αὐτοῦ καὶ ἰαθῆναι ἀπὸ τῶν νόσων αὐτῶν, 18 καὶ οἱ ὀχλούμενοι ἀπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ ἐθεραπεύοντο· 19 καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ᾿ αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

12 Τίς ἡμέρες αὐτές βγῆκε ὁ Ἰησοῦς κι ἀνέβηκε στό βουνό γιά νά προσευχηθεῖ. Καί ὁλό­κλη­ρη τή νύχτα προ­σευχόταν στό Θεό. 13 Ὅταν πάλι ξημέρωσε, φώναξε κοντά του τούς μαθητές του καί διάλεξε ἀπό αὐτούς δώδεκα, τούς ὁποίους καί ὀνόμασε ἀποστόλους. 14 Διάλεξε δηλαδή τόν Σίμωνα, στόν ὁποῖο ἔδωσε τό ὄνομα Πέτρος, καί τόν Ἀνδρέα τόν ἀδελφό του· τόν Ἰά­κω­βο καί τόν Ἰωάννη, τόν Φίλιππο καί τόν Βαρ­θο­λο­μαῖο, 15 τόν Ματθαῖο καί τόν Θωμᾶ, τόν Ἰάκωβο τόν γιό τοῦ Ἀλφαίου καί τόν Σίμωνα πού τόν ἔλεγαν ζηλωτή, 16 τόν Ἰούδα τόν γιό τοῦ Ἰακώβου καί τόν Ἰούδα τόν Ἰσκαριώτη, ὁ ὁποῖος καί ἔγινε στό τέλος προδότης. 17 Ὅταν ὁ Ἰησοῦς κατέβηκε μαζί μέ τούς μαθητές του αὐτούς ἀπό τό βουνό, στάθηκε σέ κάποια πεδιάδα. Ἐκεῖ εἶχε μαζευτεῖ ἕνα μεγάλο πλῆθος ἀπό μαθητές του καί πολύς λαός ἀπό ὅλη τήν Ἰουδαία καί ἀπό τήν Ἱε­ρουσαλήμ καί ἀπό τίς παραλιακές περιοχές τῆς Τύρου καί τῆς Σιδῶ­νος. Ὅλοι αὐτοί ἦλθαν γιά νά ἀκούσουν τή διδασκα­λία του καί γιά νά θερα­πευ­θοῦν ἀπό τίς ἀσθένειές τους. 18 Ἦταν μάλιστα ἐκεῖ καί πολλοί πού ὑπέφεραν ἀπό ἀκάθαρτα δαιμονικά πνεύματα. Καί θεραπεύονταν. 19 Κι ὅλος ὁ λαός ζητοῦσε νά τόν ἀγγίξει, διότι ὡς Θεάν­θρω­πος ἦταν πηγή χάριτος καί δυνάμεως. Καί δέν εἶχε ἀνάγκη νά τά δανεισθεῖ αὐτά ἀπό ἄλλον, ἀλλά ἡ δύναμη αὐτή ἔβγαινε ἀπό πάνω του καί τούς γιάτρευε ὅλους.

http://www.osotir.org/