Κάποιος σοφός πατήρ λέει: «Εκείνος
που αδικείται και συγχωρεί, ομοιάζει με τον Ιησού. Εκείνος που δεν αδικεί μεν,
αλλ' ούτε να αδικείται του αρέσει, είναι στη θέση του Αδάμ. Ο άδικος όμως, ο
κακεντρεχής κι ο συκοφάντης δεν διαφέρει από τον διάβολο».
Ο Αββάς Ισίδωρος ο Πρεσβύτερος μιας σκήτης στην Αίγυπτο είχε τόση ανεξικακία,
ώστε έπαιρνε κοντά του κι διόρθωνε όλους τους κακούς υποτακτικούς.
Όταν λόγου
χάρι συνέβαινε να έχει κανένας από τους Γέροντες υποτακτικό αντίλογο ή
ανυπότακτο και ήθελε να τον διώξει, ο Αββάς Ισίδωρος προλάβαινε και του έλεγε:-Φέρε τον σε μένα, αδελφέ.
Τον κρατούσε στο κελί, και με την καλωσύνη και την υπομονή του τον διόρθωνε και τον έστελνε σωφρονισμένο στο Γέροντά του.
Στην Εκκλησία πάλι το πιο προσφιλές του κήρυγμα ήταν το «εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών...»(Ματθ.6, 14).
-Αδελφοί, συγχωρήσατε, συγχωρήσατε τους αδελφούς σας, για να συγχωρηθούν αι αμαρτίαι σας, φώναζε από τον άμβωνα με όλη τη δύναμη της ψυχής του ο άγιος Γέροντας.
Μέγα
Γεροντικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου