Το Ευαγγέλιο της ημέρας

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2016  ια΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιθ΄ 3 - 12):

3 Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ Φαρισαῖοι πειράζοντες αὐτὸν καὶ λέγοντες αὐτῷ· εἰ ἔ­­­ξεστιν ἀνθρώπῳ ἀπολῦσαι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν αἰτίαν; 4 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐ­­τοῖς· οὐκ ἀνέγνωτε ὅτι ὁ ποιήσας ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺς 5 καὶ εἶπεν, ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ κολληθήσεται τῇ γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν; 6 ὥστε οὐκέτι εἰσὶ δύο, ἀλλὰ σὰρξ μία. ὃ οὖν ὁ Θεὸς συνέζευξεν, ἄνθρωπος μὴ χωριζέτω. 7 λέγουσιν αὐτῷ· τί οὖν Μω­σῆς ἐνετείλατο δοῦναι βι­­βλίον ἀποστασίου καὶ ἀπο­­λῦσαι αὐτήν; 8 λέγει αὐτοῖς· ὅτι Μωσῆς πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν­ ὑ­­­μῶν ἐπέτρεψεν ὑμῖν ἀπο­­λῦσαι τὰς γυναῖκας ὑμῶν· ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲ οὐ γέγονεν οὕ­­τω. 9 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀ­­­πο­λύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται· καὶ ὁ ἀ­­­­­πολελυμένην γαμήσας μοι­χᾶται. 10 λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· εἰ οὕτως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τῆς γυναικός, οὐ συμφέρει γαμῆσαι. 11 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· οὐ πάν­­τες χωροῦσι τὸν λόγον τοῦτον, ἀλλ᾿ οἷς δέδοται· 12 εἰσὶ γὰρ εὐνοῦχοι οἵτινες ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐγεννή­θησαν οὕτω. καὶ εἰσὶν­ εὐ­νοῦχοι οἵτινες εὐνουχίσθη­σαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ εἰσὶν εὐνοῦχοι οἵτινες εὐ­­­νούχισαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὁ δυ­­νάμενος χωρεῖν χωρείτω.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

3 Τότε τόν πλησίασαν οἱ Φαρισαῖοι ἔχοντας τό δόλιο σκοπό νά βροῦν ἀφορμή γιά νά τόν κατηγορήσουν, καί ζήτησαν τή γνώμη του λέγοντάς του: Ἄραγε ἐπι­τρέ­πεται στόν ἄνθρωπο νά χωρίσει τή γυναίκα του γιά κάθε ἀφορμή καί αἰτία; 4 Ὁ Ἰησοῦς τούς ἀποκρίθηκε: Δέν διαβάσατε στό βιβλίο τῆς Γενέσεως ὅτι ὁ Θεός, πού δημιούργησε τά πάντα, ἔκανε ἐξαρχῆς τό πρῶτο ἀνδρόγυνο ἀπό ἕναν ἄνδρα καί μία γυναίκα; Ἐάν ὁ δημιουργός νομοθετοῦσε τότε καί τό διαζύγιο, δέν θά δημιουργοῦσε μόνο μία ἀλλά περισσότερες γυναῖκες γιά τόν ἕναν ἄνδρα. 5 Καί τότε ὁ Ἀδάμ ἐμπνεόμενος ἀπό τόν Θεό εἶπε: Ἐπειδή ὁ Θεός μία γυναίκα ἔπλασε ἀπό τήν πλευρά μου, πού εἶμαι ἕνας καί μοναδικός ἄνδρας, γι’ αὐτό θά ἐγκαταλείψει ἄνθρωπος τόν πατέρα του καί τή μητέρα του καί θά προσκολληθεῖ στή γυναίκα του, καί θά γίνουν οἱ δύο μία σάρκα, ἕνα σῶμα. 6 Συνεπῶς, σύμφωνα μέ τούς λόγους αὐτούς, ὅσοι ἑνώ­νονται μέ γάμο δέν εἶναι πλέον δύο, ὅπως ἦταν πιό πρίν, ἀλλά ἕνα σῶμα. Ἐκεῖνο λοιπόν πού ὁ Θεός ἕνωσε σέ ἕνα σῶμα, ὁ ἄνθρωπος ἄς μήν τό χωρίζει. 7 Τοῦ λένε: Γιατί λοιπόν ὁ Μωυσῆς παρήγγειλε γιά τό διαζύγιο ὅτι πρέπει νά δώσει ὁ ἄνδρας ἔγγραφο διαζυγίου στή γυναίκα, καί τότε νά τή χωρίσει; 8 Τούς λέει ὁ Ἰησοῦς: Ὁ Μωυσῆς γνώριζε τή σκλη­ρό­τητα τῶν καρδιῶν σας καί γι’ αὐτό σᾶς ἐπέτρε­ψε­ νά χωρίσετε τίς γυναῖκες σας, γιά νά προλάβει μέ τό διαζύγιο χειρότερα κακά. Διότι μερικοί ἀπό σᾶς ἦταν δυνατόν νά κάνουν ἀκόμη καί φόνο γιά νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν ἀνεπιθύμητη γυναίκα τους. Αὐτό ὅμως δέν ἔχει γίνει ἔτσι ἀπό τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας. 9 Σᾶς λέω ὅμως ὅτι ὅποιος τυχόν χωρίσει τή γυναίκα του γιά κάθε ἄλλη αἰτία καί ὄχι λόγῳ πορνείας, καί κάνει γάμο μέ ἄλλη, διαπράττει μοιχεία, δηλαδή ἁμαρ­τά­νει κατά τοῦ θεσμοῦ τοῦ γάμου καί προδίδει τή συζυγική πίστη. Κι ἐκεῖνος πού θά κάνει γάμο μέ χωρισμένη, διαπράττει μοιχεία, διότι συνδέεται μέ γυναίκα πού ἀνήκει σέ ἄλλον. 10 Τοῦ λένε τότε οἱ μαθητές του: Ἐάν ὁ λόγος τοῦ διαζυγίου τοῦ ἄνδρα μέ τή γυναίκα εἶναι αὐτός, καί γιά μία μόνο αἰτία ἐπιτρέπεται τό διαζύγιο, τότε δέν συμφέρει νά προχωρεῖ κανείς σέ γάμο. 11 Ὁ Κύριος ὅμως τούς εἶπε: Ὁ λόγος αὐτός τῆς ἀγα­μί­­ας δέν χωρᾶ στό μυαλό καί στήν καρδιά ὅλων, ἀλλά τόν νιώθουν καί τόν ἐγκολπώνονται μόνον ἐκεῖνοι στούς ὁποίους ἔχει δοθεῖ ἀπό τόν Θεό ὡς χάρισμα νά μείνουν ἄγαμοι. 12 Λέω ὅτι μόνον ἐκεῖνοι ἐγκολπώνονται τό λόγο αὐτό, ὅσοι ἔλαβαν τήν ἀγαμία ὡς χάρισμα, διότι ὑπάρχουν εὐ­νοῦχοι πού γεννήθηκαν ἔτσι ἀπό τήν κοιλιά τῆς μη­­τέρας τους, καί συνεπῶς εἶναι ἀπό τή φύση τους ἀνί­κανοι νά ἔλθουν σέ γάμο· καί ὑπάρχουν εὐνοῦχοι πού εὐνουχίσθηκαν ἀπ’ τούς ἀνθρώπους καί ἔγιναν ἀπ’ τούς ἀνθρώπους ἀνίκανοι γιά γάμο· καί εἶναι ἄλ­λοι εὐ­­­νοῦχοι, πού μέ τόν σωφρονισμένο λογισμό ἐπι­βλή­θη­καν στόν ἑαυτό τους καί εὐνούχισαν τόν ἑαυτό τους μέ αὐτοπροαίρετη ἀποχή ἀπ’ τό γάμο καί αὐστηρή ἐγκράτεια. Αὐτοί παραμένουν ἄγαμοι καί παρθένοι, γιά νά ἐργασθοῦν χωρίς κανένα περισπασμό γιά τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί γιά νά τήν κερδίσουν εὐκολότερα. Ὅ­ποιος μπορεῖ νά νιώσει καί νά βάλει σέ ἐφαρμογή τό λόγο αὐτό, ἄς τόν νιώσει κι ἄς τόν ἐφαρμόσει.