Το Ευαγγέλιο της Κυριακής

Κυριακή 10 Ιουλίου 2016 Γ΄ Ματθαίου: Ματθ. ς΄ 22-33

Εἶπεν ὁ Κύριος· ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλ­μός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ. Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγον­τες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

Μετάφραση

Εἶπε ο Κύριος:

«Τὸ λυχνάρι τοῦ σώματος εἶναι τὸ μάτι. Ἐὰν τὸ μάτι σου εἶναι ὑγιές, ὅλον σου το σῶμα θὰ εἶναι φωτεινόν. Ἐὰν ὅμως τὸ μάτι σου ἀσθενῇ, τότε ὅλον τὸ σῶμα σου θὰ εἶναι σκοτεινόν. Ἀλλὰ ἐὰν τὸ ἐσωτερικόν σου φῶς εἶναι σκοτάδι, πόσον μεγάλο εἶναι το σκοτάδι.

Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ δουλεύῃ δύο κυρίους, διότι ἢ τὸν ἕνα θὰ μισήσῃ καὶ τὸν ἄλλο θὰ ἀγαπήσῃ, ἢ εἰς τὸν ἕνα θὰ προσκολληθῇ καὶ τὸν ἄλλον θὰ καταφρονήσῃ. Δὲν μπορεῖτε νὰ δουλεύετε τὸν Θεὸν καὶ τὸν μαμωνᾶν».

«Διὰ τοῦτο σᾶς λέγω, Μὴ μεριμνᾶτε διὰ τὴν ζωήν σας τὶ θὰ φᾶτε ἢ τὶ θὰ πιῆτε, οὔτε διὰ τὸ σῶμα σας τὶ θὰ φορέσετε. Δὲν ἀξίζει ἡ ζωὴ περισσότερον ἀπὸ τὴν τροφὴν καὶ τὸ σῶμα ἀπὸ τὸ ἔνδυμα;

Κυττάξετε τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ, οὔτε σπείρουν οὔτε θερίζουν οὔτε ἀποθηκεύουν, καὶ ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος τὰ τρέφει. Δὲν ἔχετε σεῖς μεγαλύτερην ἀξίαν ἀπὸ αὐτά; Ποιὸς δὲ ἀπὸ σᾶς, ὅσον κι ἂν φροντίσῃ, μπορεῖ νὰ προσθέσῃ εἰς τὸ ἀνάστημά του ἕνα πῆχυν;

Και γιατὶ μεριμνᾶτε γιὰ ἐνδύματα; Παρατηρήσατε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνουν, οὔτε κοπιάζουν, οὔτε γνέθουν, ἀλλὰ σᾶς λέγω, ὅτι οὔτε ὁ Σολομὼν σὲ ὅλην του τὴν δόξαν δὲν ἐντύθηκε σὰν ἕνα ἀπὸ αὐτά. Ἐὰν τὸ χορτάρι τοῦ ἀγροῦ, ποὺ σήμερα ὑπάρχει καὶ αὔριον τὸ ρίχνουν εἰς τὸν φοῦρνον, ὁ Θεὸς τὸ ντύνει, τόσον ὡραῖα, πόσον περισσότερον ἐσᾶς, ὀλιγόπιστοι;

Μὴ μεριμνᾶτε λοιπὸν καὶ μὴ λέγετε, «Τὶ θὰ φᾶμε ἢ τὶ θὰ πιοῦμε ἢ τὶ θὰ ἐνδυθοῦμε;». Διότι ὅλα αὐτὰ τὰ ἐπιδιώκουν οἱ ἐθνικοί. Γνωρίζει ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος ὅτι ἔχετε ἀνάγκην ἀπὸ ὅλα αὐτά. Ζητᾶτε πρῶτα τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην του καὶ τότε ὅλα αὐτὰ θὰ σᾶς χορηγηθοῦν.

ΜΗΝ ΑΓΩΝΙΑΤΕ!

«Μὴ οὖν μεριμνήσητε... οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων»

   Εἶναι ἀλήθεια ὅτι στὴν ἐποχή μας τὸ ἄγχος ἀποτελεῖ ὄχι ἁπλῶς συχνὸ φαινόμενο ἀλλὰ πραγματικὴ μάστιγα! Ὁ ἀγώνας γιὰ τὴν καθημερινὴ ἐπιβίωση, τὸ αὐξανόμενο φάσμα τῆς ἀνεργίας, οἱ προβλέψεις γιὰ ἕνα δυσοίωνο μέλλον καὶ πολλοὶ ἄλλοι λόγοι συν­τελοῦν, ὥστε νὰ δημιουργοῦν μέσα στὴν ψυχὴ ἔντονη ἀνησυχία καὶ ἀγωνία. Ὡστόσο ὁ Κύριος μᾶς καλεῖ νὰ ἀποβά­λουμε κάθε παρόμοια ἀνησυχία: «Οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄ­ζετε τούτων ἁ­­­­πάντων», μᾶς λέει. Δὲν χρειάζεται νὰ ἀγωνιᾶτε, διότι ὁ Οὐράνιος Πατέρας σας γνωρίζει ὅλες τὶς ἀ­νάγκες σας καὶ συν­επῶς θὰ τὶς καλύψει Ἐκεῖνος.
   Ἀξίζει λοιπὸν νὰ ὑπογραμμίσουμε τρία σημεῖα μὲ βάση τὸν ἐνθαρρυντικὸ αὐτὸ λόγο τοῦ Κυρίου, τὰ ὁποῖα πολὺ θὰ μᾶς βοηθήσουν στὴν ἀντιμετώπιση τοῦ ἄγχους.

1. ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

   Ὁ Θεὸς ὡς Πάνσοφος καὶ Παντογνώστης γνωρίζει ὅλες τὶς ἀνάγκες μας, μικρὲς καὶ μεγάλες. Αὐτὸ σημαίνει ἡ λέξη «οἶδε»: Γνωρίζει ὁ Θεός! Καὶ τὰ μεγάλα προβλήματα καὶ τὰ μικρά. Καὶ αὐτὰ ποὺ κανεὶς ἄλλος δὲν καταλαβαίνει καὶ μόνοι μας παλεύουμε νὰ τὰ ξεπεράσουμε. Ὅλα τὰ γνωρίζει ὁ Θεός. Τίποτε δὲν τοῦ διαφεύγει, ἀκόμη καὶ οἱ λεπτομέρειες τῆς ζωῆς μας. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς βεβαίωσε ὅτι ἀκόμη καὶ οἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς μας εἶναι μετρημένες· «πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί» (Ματθ. ι΄ 30, Λουκ. ιβ΄ 7)· πρά­γμα ποὺ φανερώνει ὅτι ὁ Θεὸς προνοεῖ καὶ φροντίζει ἀκόμη καὶ γι’ αὐτὰ στὰ ὁποῖα ἐμεῖς δὲν δίνουμε καθόλου σημασία. Εἶναι αὐτονόητο λοιπὸν ὅτι γνωρίζει τὶς ἐπείγουσες καὶ μεγάλες ἀνάγκες μας καὶ ἐνδιαφέρεται πολὺ περισσότερο γι’ αὐτὲς καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ἀθάνατης ψυχῆς μας! Τὸ ἄγρυπνο βλέμμα του μᾶς παρακολουθεῖ στοργικὰ καὶ ἐγγυᾶται τὴ διαρκὴ προστασία μας, διότι ὅπως λέει κι ὁ θεόπνευστος ψαλμωδός: Ποτὲ δὲν κλείνει μάτι ὁ Θεός! «Οὐ νυστάξει οὐδὲ ὑπνώσει ὁ φυλάσσων τὸν Ἰσραήλ» (Ψαλμ. ρκ΄ [120] 4). Γι’ αὐτὸ καὶ κοντά του αἰσθανόμαστε ἀπόλυτη ἀσφάλεια καὶ βεβαιότητα.

2. ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ

   Ἡ αἴσθηση αὐτὴ τῆς ἀσφάλειας αὐξάνεται ἀκόμη περισσότερο ὅταν σκεφθοῦμε ὅτι Αὐτὸς ποὺ γνωρίζει τὶς ἀνάγκες καὶ τὰ προβλήματά μας εἶναι ὁ Οὐράνιος Πατέρας μας! Τὸ λέμε καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνουμε στὴ γνωστὴ προ­σευχή: «Πάτερ ἡμῶν...». Ἄραγε ἔχουμε συνειδητοποιήσει τί σημαίνει αὐτὸ τὸ «Πάτερ ἡμῶν»; Εἶναι Πατέρας μας ὁ πανάγαθος Θεός, κι ἐμεῖς παιδιά του ἀγαπημένα. Εἶναι Πατέρας μας καὶ μᾶς ἀγαπᾶ μὲ μία τέλεια ἀγάπη, ἀσύλληπτη γιὰ τὸν ἀνθρώπινο νοῦ καὶ ἀσύγ­κριτη μὲ καθετὶ στὸν κόσμο.
   Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὸ τὸ ἐρώτημα ποὺ θέτει σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ Κύριος: Ποιὸς πατέρας ἀπὸ σᾶς, ὅταν ὁ ­γυιός του τοῦ ζητήσει ψωμί, θὰ τοῦ δώσει πέτρα; Ἢ ὅταν τοῦ ζητήσει ψάρι, ἀντὶ γιὰ ψάρι θὰ τοῦ δώσει φίδι;... Ἂν λοιπὸν ἐ­­­σεῖς οἱ ἄνθρωποι ἐνῶ εἶστε ἁμαρτωλοὶ γνωρίζετε νὰ δίνετε ὅ,τι εἶναι χρήσιμο καὶ ὠφέλιμο στὰ παιδιά σας, πόσο περισσότερο ὁ Οὐράνιος Πατέρας θὰ δώσει πλούσια τὰ ἀγαθά του σὲ ὅσους Τοῦ τὰ ζητοῦν; (Λουκ. ια΄ 11-13).

3. ΑΥΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ

   Δὲν εἶναι ὅμως μόνο ὅτι ὁ Θεὸς ὡς Παν­τογνώστης γνωρίζει τὶς ἀνάγκες μας καὶ ὡς Πατέρας μᾶς ἀγαπᾶ. Εἶναι καὶ τὸ ὅτι ὡς παντοδύναμος Θεὸς μπορεῖ νὰ μᾶς βοηθήσει! Αὐτὸ εἶναι τὸ τρίτο σημαντικὸ στοιχεῖο ποὺ πρέπει νὰ ὑπογραμμίσουμε: ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ. Μπορεῖ νὰ γνωρίζουν κι ἄλλοι τὰ προβλήματά μας, καθὼς τὰ μοιραζόμαστε μαζί τους. Μπορεῖ νὰ μᾶς ἀγαποῦν καὶ νὰ μᾶς συγ­κινεῖ ἡ ἀγάπη τους. Ποιὸς ὅμως μπορεῖ νὰ δώσει πρα­γματικὰ λύση στὰ μεγάλα προβλήματα ποὺ ἀντι­μετωπίζουμε; Ποιὸς μπορεῖ νὰ μᾶς ἐγγυηθεῖ ὅτι τίποτε δὲν θὰ μᾶς λείψει; Μόνο ὁ παντοδύναμος Θεός. Διότι «παρὰ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι» (Ματθ. ιθ΄ 26). Ὅλα εἶναι δυνατὰ γιὰ τὸν Θεό. Ἀκόμη καὶ τότε λοιπὸν ποὺ βλέπουμε ὅτι οἱ δυσκολίες εἶναι ἀξεπέραστες καὶ τὰ πράγματα στενὰ ἀπὸ παντοῦ, ἂς μὴν ἀπελπιζόμαστε! Ὁ Θε­ὸς στὸν Ὁποῖο πιστεύουμε εἶναι ὁ ἴδιος Θεὸς ποὺ ἄνοιξε δρόμο στὴν Ἐρυθρὰ θά­λασσα γιὰ τὸν ἐκλεκτὸ λαό του. Εἶναι Αὐτὸς ποὺ ἔθρεψε τοὺς Ἰσραηλίτες μέ­σα στὴν ἔρημο. Εἶναι Αὐτὸς ποὺ αἰῶνες τώρα ἐπιτελεῖ μεγάλα καὶ θαυμαστὰ στὴ ζωὴ τοῦ καθενός μας καὶ στὴν ­ἱστορία τοῦ ἔθνους μας, ὥστε νὰ δοξάζεται ἀπὸ τὰ πλήθη τῶν πιστῶν μὲ τὸν ὑπέροχο ψαλμικὸ ὕμνο: «Τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θε­ὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος» (βλ. Ψαλμ. ος΄ [76] 14-15).
   «Διῶξτε τὸ ἄγχος ἀπὸ τὴ ζωή σας!» Αὐτὸ εἶναι τὸ μήνυμα τοῦ σημερινοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου, τὸ ὁποῖο ἀκούσαμε ἀπὸ τὸ ἴδιο τὸ στόμα τοῦ Κυρίου: «Μὴ μεριμνᾶτε...»! Ἂς κάνουμε λοιπὸν μὲ ἐπιμέλεια τὸ καθῆκον μας κι ἄς μὴν ἀγωνιοῦμε. Ὁ Οὐράνιος Πατέρας ­γνωρίζει ὅλες τὶς ἀνάγκες μας καὶ φροντίζει γι’ αὐτές. Ἂς στηρίξουμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας σ’ Ἐκεῖνον καὶ νὰ εἴμαστε ­βέβαιοι ὅτι ποτὲ δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει.