Η Κτίση μας εμπνεέι, αγαπώντας την μαθαίνουμε να αγαπούμε τον Κτίστη

- «Πῶς μποροῦμε Παππούλη μου (ΆγιοςΠορφύριος), νά ἀγαπήσουμε τόν Χριστό;»

-«Ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Χριστό, παιδί μου», ἀπάντησε, «πραγματοποιεῖται ὡς ἑξῆς: Σηκώνουμε τόν ἐσωτερικό μας ἑαυτό πρός τόν Θεό καί Τόν ἐπικαλούμεθα. 

Βλέποντας ὅμως τή φύση, τά δένδρα, τά λουλούδια, τά πουλιά, τίς μέλισσες, τά ἄνθη, τή θάλασσα, τά ψάρια, τά ἄστρα, τό φεγγάρι, τόν ἥλιο, καί τά τόσα ἄλλα ὑπέροχα δημιουργήματά Του, στρέφουμε τό νοῦ πρός τόν Θεόν καί δοξάζοντάς Τον μέσα ἀπ’ αὐτά, προσπαθοῦμε νά τά καταλάβουμε πόσο ὡραῖα καί θαυμάσια εἶναι καί ἀγωνιζόμαστε νά τά ἀγαπήσουμε.

Ὅταν τά ἀγαπήσουμε ὅλα αὐτά, τότε ἡ ἀγάπη μας ἀνεβαίνει πρός τόν Δημιουργό μας καί ἔτσι πραγματικά καί ἀληθινά Τόν ἀγαπᾶμε. Ἀπαραίτητη προϋπόθεση εἶναι ἡἀγάπη τῶν δημιουργημάτων, ἀλλά ἀκόμη περισσότερη πρέπει νά εἶναι ἡἀγάπη μας πρός τόν συνάνθρωπό μας. Γι’ αὐτό πρέπει νά πραγματοποιοῦμε ἐπισκέψεις στά Νοσοκομεῖα, στίς Φυλακές, στά Ὀρφανοτροφεία, στά Γηροκομεῖα κ.λ.π. καί γι’ αὐτό τό σκοπό καί μόνο θά πρέπει νά γίνονται αὐτές. Τότε ἡἀγάπη μας εἶναι εἰλικρινής»[1].

Ὁ Γέροντας ἔνιωθε τήν κτίση, μιλοῦσε μέ τά πλάσματα τοῦ Θεοῦ, μέ τά βράχια, μέ τά πουλιά, αἰσθανόταν τίς προσευχές, καταλάβαινε τά κελαηδήματα, τά ἀρώματα τῶν λουλουδιῶν, χαιρόταν τά χρώματα, τήν ἁρμονία, πού ὑπάρχει σ’ ὅλο τό σύμπαν. Ἦταν ὁ Γέροντας Πορφύριος ἕνας ἀληθινά φυσιολογικός ἄνθρωπος, πού χαιρόταν τήν Δημιουργία τοῦ Θεοῦ καί Τόν δόξαζε -ὅπως καί τώρα – μέ τήν θεραπευμένη του προσωπικότητα.

[1] Ἀν. Σ. Τζαβάρα, Ἀναμνήσεις ἀπό τόν γέροντα Πορφύριο, τόν διορατικό καί προορατικό πνευματικό μας πατέρα.

Πηγή: Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο.Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου)

synaxipalaiochoriou.blogspot.com