Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

Ο ΘΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Είναι πολύ όμορφο στην δύσκολη και πονηρή εποχή που ζούμε  να καταφέρει ο άνθρωπος να αποκαταστήσει την σχέση του με τον θεό και αυτό μπορεί να γίνει μόνο εάν τον γνωρίσει . Για να Τον γνωρίσει πρέπει να Τον βρει. Για να τον βρει πρέπει να τον ζητήσει.
Άμα προσεύχεσαι το πρωί, έχεις ολόκληρη τη μέρα μπροστά σου να κάνεις το κέφι σου και τις βρωμοδουλειές σου.
Αν έχουμε αυτιά που ακούνε, ο Θεός μιλάει στη γλώσσα μας, όποια και να είναι.
Αν θα σε υιοθετούσε ένας βασιλιάς η έπαρσή σου θα ήταν μεγάλη. Γιατί όμως δεν είσαι υπερήφανος, αφού είσαι ο γιος του Θεού;
Αν πιστεύεις στο Θεό, να επικοινωνείς μαζί Του, καταργείς τη μοναξιά σου.
Άξιος όποιος αγαπά τον Θεό και άξιος όποιος κάνει το καθήκον του, και το καθήκον του το κάνει καλά αυτός που εργάζεται για το κοινό καλό και όχι για τον εαυτό του.
Απo όλα τα αγαθά  που κατέχει ο άνθρωπος, το πιο ιερό, μετά τον Θεό, το πιο οικείο είναι η ψυχή.

Γεμάτη μαργαριτάρια είναι η βαθιά η θάλασσα, θα κινδυνέψεις να τα βρεις. Αν δεν τα βρείς με τη μία, μην πεις πως άδεια είναι η θάλασσα. Να βουτήξεις ξανά και ξανά. Στο τέλος θα ανταμειφθείς. Έτσι και με το Θεό σε αυτόν τον κόσμο. Κι αν είναι άκαρπες οι πρώτες σου προσπάθειες, μη χάνεις το κουράγιο σου, να επιμένεις. Ο Θεός σε περιμένει.
Για να ανεβείς στον Θεό, χρειάζεται να βυθιστείς μέσα σου.
Δε σε βρήκα γύρω μου, Θεέ μου, λάθεψα και σ’ αναζητούσα έξω, ενώ Εσύ ήσουν μέσα μου. 
Δεν πεθαίνει ο Θεός σαν χάσουμε την πίστη μας, εμείς πεθαίνουμε όταν πια τη ζωή μας δεν τη φωτίζει αυτή η λάμψη που καθημερινά αναγεννάται, η λάμψη από ένα θαύμα που πηγάζει πέρα από την αντίληψή μας.
Δύσκολα μπαίνει ο Θεός στην καρδιά κάποιου που νομίζει πως είναι αφέντης του εαυτού του.
Η πληθώρα των ανθρώπων πιστεύει στον Θεό, αλλά λίγοι είναι εκείνοι στους οποίους πιστεύει ο Θεός.
Κάποιοι θέλουν να δουν τον Θεό με τα μάτια που βλέπουν μια αγελάδα, και να τον αγαπούν όπως θα αγαπούσαν μια αγελάδα. Αγαπούν το Θεό για να πλουτίζουν και να νιώθουν ήσυχοι, όμως αυτή η αγάπη είναι ένα λάθος.   
Κι αν πει κάποιος αγαπώ τον Θεό, και μισεί τον αδελφό του, είναι ψεύτης. Όποιος δεν αγαπάει τον αδελφό του, που τον βλέπει, πώς μπορεί να αγαπά τον Θεό, που δεν τον είδε ποτέ;
Ο Θεός δεν έπλασε τον άνθρωπο, για να ζει μόνο εδώ, στην γη. Τον έπλασε, για να ζει με τον Θεό. Και εν τω Θεώ. Και να ζει όχι για εκατό ή χίλια χρόνια, αλλά να ζει αιώνια.   
Πίστη θα πει να πιστεύεις στο αόρατο και η πίστη σου αυτή, σαν δώρο, να σε κάνει να το βλέπεις. Η πίστη, τη σκορπισμένη συσπειρώνει ύπαρξή μας.  
Ποτέ μη χάνεις την ευκαιρία να θαυμάζεις οτιδήποτε όμορφο, γιατί η ομορφιά είναι το χειρόγραφο του Θεού, μια δημόσια μυσταγωγία. Καλωσόρισέ την σε κάθε όμορφο πρόσωπο, σε κάθε ωραίο ουρανό, σε κάθε όμορφο λουλούδι, και ευχαρίστησε το Θεό για αυτή την ευλογία.  
Το καλύτερο ευχαριστώ για τα αγαθά του Θεού είναι ότι τα δίνεις παρακάτω, όταν πια δεν τα χρειάζεσαι άλλο.  
Τον άνθρωπο πρέπει να τον γνωρίσεις για να τον αγαπήσεις, τον Θεό πρέπει να τον αγαπήσεις για να τον γνωρίσεις.  
Ψάξτε τον Θεό στην καρδιά σας, δε θα τον βρείτε πουθενά αλλού.  
Ω Πνεύμα Άγιο, έλα ολόφωτο μέσα  στην καρδιά μου. Φώτισε τις σκοτεινές γωνιές σε  αυτό το ρημαγμένο σπίτι, χαρά να μου χαρίσουν οι αχτίδες σου.  


http://patertheofilos.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου